Οι ΣΔΙΤ και ο "σκληρός πυρήνας" του ΤΕΕ.

Ένα μικρό απόσπασμα από την επιστολή του προέδρου του Τεχνικού Επιμελητηρίου (ΤΕΕ) κ. Γ. Αλαβάνου προς τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γ. Αλογοσκούφη για το νομοσχέδιο των "Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα" (ΣΔΙΤ) είναι αρκετό για να αναδειχθεί, με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο, όχι μόνο το είδος και ο βαθμός συμβολής των κοινωνικών φορέων σε διαδικασίες διαβούλευσης και διαλόγου, αλλά και οι αντιλήψεις που εκφράζουν οι κοινωνικοί φορείς σε κορυφαία ζητήματα της πολιτικής και οικονομικής ζωής. Και ως προς τις αντιλήψεις τους; Ε, εκεί είναι όλο το "ζουμί"...

Κι αυτό γιατί πρόκειται για αντιλήψεις που σ' ένα μεγάλο βαθμό έχουν ως σημείο αναφοράς ένα συγκεκριμένο μοντέλο συγκρότησης και λειτουργίας του κράτους, το οποίο αντιμάχεται την έννοια της ανοικτής, ανταγωνιστικής αγοράς και "θεοποιεί" για την οικονομική δραστηριότητα έννοιες όπως η "εθνική στρατηγική" και ο "εθνικός σχεδιασμός". Τα "εικονίσματα" κατά την έκφραση του αείμνηστου…

Η διοίκηση του ΤΕΕ εξακολουθεί, σε πείσμα των καιρών, να ξαναφέρνει στο τραπέζι τα "εικονίσματα" και να θεωρεί ότι όποιος δεν τα "ασπάζεται" και δεν δείχνει την πρέπουσα τιμή είναι εκ των προτέρων εχθρός της διαβούλευσης και του διαλόγου. Επιπλέον, η διοίκηση του ΤΕΕ δίχως και να δίνει περαιτέρω εξηγήσεις, υπερασπίζεται και προβάλλει την παλαιάς κοπής θέση της ότι "υπάρχουν έργα και υπηρεσίες, που ανήκουν στον σκληρό, παραδοσιακό πυρήνα της δημόσιας δραστηριότητας". Προφανώς σαν τις επιχειρήσεις "στρατηγικής σημασίας" που είχαν συμπεριληφθεί στον αλήστου μνήμης ΟΑΕ…

Ας σοβαρευτούμε, επιτέλους !!!
*************************************************************************************
Ο σκληρός πυρήνας και το θαυματουργό ΠΔΕ
**************************************************************************************

Το απόσπασμα της επιστολής του κ. Αλαβάνου έχει ως εξής:

"Κάτω από συγκεκριμένες και κρυστάλλινες προϋποθέσεις οι συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα μπορούν να γίνουν ένα από τα εργαλεία και τους μηχανισμούς ενίσχυσης της ανάπτυξης της χώρας. Το συγκεκριμένο, όμως, νομοσχέδιο πάσχει. Λείπει η εθνική στρατηγική. Λείπει ο εθνικός σχεδιασμός. Απουσιάζει ο κοινωνικός έλεγχος. Δεν θέτει κανένα κριτήριο για τα έργα ή και τις υπηρεσίες που η υλοποίησή τους επιχειρείται με το σύστημα «Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα». Δεν είναι δυνατόν όλα τα δημόσια έργα και κυρίως όλες οι δημόσιες υπηρεσίες, να είναι εν δυνάμει αντικείμενο συμβάσεων σύμπραξης. Δεν μπορεί όλα τα δημόσια έργα και υπηρεσίες, να είναι αντικείμενο συμβάσεων σύμπραξης, ανεξάρτητα από την προτεραιότητά τους στον εθνικό σχεδιασμό. Υπάρχουν έργα και υπηρεσίες, που ανήκουν στον σκληρό, παραδοσιακό πυρήνα της δημόσιας δραστηριότητας, που με κανένα τρόπο δεν μπορούν να είναι αντικείμενο επιχειρηματικής δράσης και επιδίωξης ιδιωτικού κέρδους. Δεν μπορεί να υποτιμάται ο κύριος μοχλός ανάπτυξης , που είναι το Π.Δ.Ε.".