Η ιδεολογία του "εθνικού αερομεταφορέα"...

Στις μέρες μας ακούγεται – μόνον- ως ανέκδοτο. Αλλά στις δεκαετίες του ΄50 και του ΄60 αποτελούσε βασικό μέρος ενός ιδεολογικού οπλοστασίου με πινελιές σοβιετικής ιδεολογίας και πάντως την ισχυρότερη απόδειξη της αποτίναξης της νέο-αποικιακής κυριαρχίας και της κατοχύρωσης της εθνικής ανεξαρτησίας ενός νέου κράτους σε περιοχές της Αφρικής και της Ασίας.

Αυτό το τεκμήριο της κατά όνομα μόνον ανεξαρτησίας, εύρισκε την έκφρασή του μέσα από ένα τρίπτυχο: Μια σημαία, ένα πενταετές πλάνο οικονομικής ανάπτυξης (πάντα σε ένα περιβάλλον κεντρικά σχεδιασμένης οικονομίας) και ένας αερομεταφορέας, στα φτερά του έτσι κι αλλιώς ολιγάριθμου στόλου του θα ήταν αποτυπωμένα τα εθνικά σύμβολα και χρώματα…

Οι περισσότεροι από αυτούς τους εθνικούς αερομεταφορείς –όσοι απέμειναν εν τω μεταξύ- κοσμούν σε περίοπτη θέση τις σχετικές μαύρες λίστες των αεροδρομίων και των εποπτικών αρχών σε πολλές χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής. Μαζί με αυτούς πήγε περίπατο (ήδη από την κατάρρευση του Τείχους…) και η ιδεολογία του "εθνικού αερομεταφορέα" με τα όποια σημαίνοντα και σημαινόμενα της.

Μοναδική εξαίρεση η χώρα μας όπου, δυστυχώς, η ιδεολογία του "εθνικού αερομεταφορέα" επιβιώνει σε ουκ ολίγους πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους, υπηρετώντας προφανείς συντεχνιακές αντιλήψεις και συμφέροντα της συνδικαλιστικής αριστοκρατίας με τις ισχυρές διασυνδέσεις και επιρροές σε τμήματα του πολιτικού δυναμικού αλλά και πολιτικές συμπεριφορές που επενδύουν πάνω στο φόβο και την ανασφάλεια για το "σήμερα" και για το "αύριο".

Η επιλογή της κυβέρνησης Καραμανλή να μη συνεχίσει να σπαταλά πολύτιμους κοινωνικούς πόρους για τη επί ματαίω «σωτηρία» της μεταλλαγμένης, ως προς τον τίτλο και μόνον, Ολυμπιακής διαθέτει, πάνω απ΄όλα, το τεκμήριο της πολιτικής γενναιότητας πέρα και έξω από το φόβητρο του λεγόμενου πολιτικού κόστους. Σε κάθε περίπτωση, αποτελεί μια θετική επιλογή με πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο και παράλληλα είναι μια χρήσιμη ενέργεια καθώς στέλνει προς πάσα κατεύθυνση τα σωστά μηνύματα στο σωστό χρόνο.

Οι ‘Ελληνες πολίτες δεν έχουν να χάσουν τίποτα από το «κλείσιμο» της «Ολυμπιακής» αντιθέτως έχουν να ωφεληθούν αρκεί το Κράτος και οι εποπτικές αρχές διασφαλίσουν έγκαιρα και με απολύτως διαφανή τρόπο τον υγιή ανταγωνισμό στην εγχώρια αγορά των αερομεταφορών. Επιπλέον, δεν πρόκειται να «χαθούν» ούτε τα περιουσιακά της στοιχεία, ούτε οι άξιοι εργαζόμενοι της…