Η είδηση για την ίδρυση ενός ειδικού ταμείου – το λεγόμενο Ταμείο Αλληλεγγύης- για τα «θύματα» της αναδιάρθρωσης δημοσιεύθηκε στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Η ιδέα δεν είναι καινούργια τουλάχιστον για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα και το ίδιο το Ταμείο δεν μπορεί παρά τις καλύτερες των προθέσεων να αποτελεί πανάκεια αλλά σε κάθε περίπτωση αποτελεί μια … κάποια λύση.
Πάντως, εκείνο που θα χρειασθεί άμεσα να εξετασθεί με σοβαρότητα και ψυχραιμία είναι η ίδρυση και η λειτουργία ενός Ταμείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης με ευρύτερο βεληνεκές και στόχευση προκειμένου να διασυνδέσει τις θετικές παρεμβάσεις στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων στην οικονομία και την κοινωνία με την στρήριξη των πλέον ασθενέστερων κοινωνικά ομάδων και ορισμένων ευαίσθητων κατηγοριών πολιτών.
Με άλλα λόγια, θα ήταν ουσιαστική για την εμβάθυνση της κοινωνικής Δημοκρατίας η συμβολή ενός Ταμείου που από την μια πλευρά θα είχε έσοδα από την εξέλιξη των προγραμμάτων των μεταρρυθμίσεων ιδιαίτερα στο χώρο των ΔΕΚΟ (αποκρατικοποιήσεις, αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας κ.λπ) και από την άλλη θα μπορούσε κατά κύρι λόγο χρηματοδοτεί στοχευμένες πολιτικές για την κοινωνική σύγκλιση (χαμηλοσυνταξιούχοι, ανασφάλιστοι γέροντες, «αποκλεισμένοι» κ.α).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου