Το φοβικό κλίμα που επεχείρησαν να περάσουν ετσιθελικά στις διοικήσεις Ταμείων -όπου δεν συμμετέχουν μόνον εκπρόσωποι διορισμένοι απο την σημερινή κυβέρνηση αλλά και εκπρόσωποι απο κοινωνικούς, επαγγελματικούς και συνδικαλιστικούς φορείς που δεν ελέγχονται απο την κυβέρνηση- δεν βρήκε ανταπόκριση καθώς πρυτάνευσε απο την πλευρά των διοικήσεων των περισσοτέρων Ταμείων η λογική μιας τυπικά "επαγγελματικής διαχείρισης" που δεν άφηνε περιθώρια για παρερμηνείες ή μικροκομματική εκμετάλλευση.
Έτσι, μπροστά στην επίκληση της "εισαγγελικής παρέμβασης" (βλέπε τοποθέτηση της κας Δαμανάκη και του κ. Πρωτόπαπα), οι διοικήσεις των Ταμείων στήριξαν τις αποφάσεις τους σε πραγματικά δεδομένα, η δημοσιοποίηση των οποίων μάλλον εκθέτει τους εμπνευστές της "φοβικής" πρωτοβουλίας της Χαριλάου Τρικούπη.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απόφαση της διοίκησης του ΟΓΑ. Απο την ανάγνωση της απόφασης αυτής προκύπτουν τα εξής ενδιαφέροντα στοιχεία:
α) Οι κυβερνήσεις ιδιαίτερα μετά το 1990 όταν επιτέλους άνοιξε για τα καλά το θέμα της μείωσης του ρόλου του κράτους στην ελληνική τραπεζική αγορά ανέχονταν για λόγους μικροπολιτικής σκοπιμότητας την διατήρηση μιας "παγωμένης" συμμετοχής αρκετών εκατομμυρίων ευρώ, την ίδια ώρα που ο κρατικός προϋπολογισμός ερχόταν κάθε χρόνο για να καλύπτει τις ανάγκες του ΟΓΑ. Ποιός θα ζητήσει ευθύνες απο τους πολιτικούς προϊσταμένους και πάσης λογής αρμοδίους για το γεγονός ότι η συμμετοχή αυτή -που σήμερα θα αποδώσει στα ταμεία του ΟΓΑ πάνω απο 38 εκατ. ευρώ δεν ρευστοποιήθηκε την περίοδο της αχαλίνωτης ανόδου του 1999;
β) Η συμμετοχή αυτή όχι μόνον δεν ρευστοποιήθηκε το 1999 αλλά με παρότρυνση ή και με εντολή της τότε κυβέρνησης ο ΟΓΑ δηγήθηκε στην αγορά και άλλων μετοχών. Μετοχές που ήταν ήδη ακριβές, πανάκριβες και για τα τότε δεδομένα. Κι όμως, δεν κουνήθηκε ούτε φύλλο...
γ) Κάποιες προσπάθειες που έγιναν μόλις το 2005 για να φτιαχτεί ένα καλύτερο μείγμα τιμών φαίνεται ότι είχε μικρά αποτελέσματα. Αλλά, προσοχή! οι κινήσεις έγιναν μόλις το 2005 όταν είχαν περάσει σχεδόν 5 χρόνια απο την "συντριβή" της Σοφοκλέους και κανείς μέχρι τότε δεν ειχε προνοήσει για το αυτονόητο για τον εξορθολογισμό ενός χαρτοφυλακίου δημόσιου ασφαλιστικού οργανισμού;
Μετά απο όλα αυτά τι θα είχε πράγματι να απαντήσει η κα Δαμανάκη και οι επιμελείς περί τις χρηματιστηριακές αναλύσεις σύντροφοι της;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου