Οι θετικές συνέπειες ενός "αφελληνισμού"...

Τον περασμένο Νοέμβριο –στα μέσα του μηνός- η μέχρι τότε κρατική εταιρεία τηλεπικοινωνιών της γείτονος, η Türk Telekom πέρασε σε «ξένα χέρια»… Μια κοινοπραξία με επικεφαλής της σαουδαραβική Oger Telecoms μετά από σκληρές και πολύμηνες διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση του Recep Tayyip Erdoğan εξασφάλισε τον έλεγχο του 55 % των μετοχών της 13ης μεγαλύτερης εταιρείας τηλεπικοινωνιών στο κόσμο, με 19 εκατομμύρια συνδρομητές και πάνω από 60 χιλιάδες εργαζομένους. Το τίμημα της εξαγοράς ανήλθε σε 6.5 δισεκατομμύρια ευρώ.

Κι έτσι με αυτόν τον τρόπο η Türk Telekom «αποτουρκοποιήθηκε»…

Η υπενθύμιση του γεγονότος της εξαγοράς μιας από τις «σημαίες» της γείτονος χώρας γίνεται με αφορμή την απόφαση της κυβέρνησης να ξεκινήσει τις διαδικασίες για την έναρξη των διαδικασιών για την περαιτέρω αποκρατικοποίηση του ΟΤΕ (σήμερα στο χαρτοφυλάκιο συμμετοχών του Δημοσίου ανήκει το 38,6 % των μετοχών) με «την αναζήτηση στρατηγικού εταίρου μεταξύ των διεθνώς αναγνωρισμένων τηλεπικοινωνιακών οργανισμών, ο οποίος θα αποκτήσει και συμμετοχή στο management του ΟΤΕ».

Αλλά, ας επιστρέψουμε για λίγο στα τηλεπικοινωνιακά των γειτόνων. Ουδείς σώφρων πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να πιστεύει ότι υπήρχε το ενδεχόμενο –ούτε μια στο εκατομμύριο…- ο πανταχόθεν βαλλόμενος αξιότιμος κ. Erdogan να μην έχει εξασφαλίσει το πράσινο φώς των εκπροσώπων του μετακεμαλικού «βαθέος κράτους» στην Άγκυρα πριν επιτρέψει στους ομοθρήσκους και ομοδόξους Σαουδάραβες να δρασκελίσουν το κατώφλι της Türk Telekom. Και το πράσινο φώς είχε άμεση σχέση με την εξασφάλιση ζωτικών συμφερόντων της τουρκικής πλευράς σε θέματα εθνικής ασφαλείας…

Στην Ελλάδα ευτυχώς δεν υπάρχει η κάστα των στρατοκρατών –φρουρών της κεμαλικής παράδοσης (με την όποια σημασία ή συμβολισμό μπορεί να έχει αυτή η παράδοση στις μέρες μας) αλλά υπάρχουν οι εκπρόσωποι της συνδικαλιστικής αριστοκρατίας των πρώην ΔΕΚΟ (βλέπε ΟΜΕ-ΟΤΕ) και οι εκπρόσωποι της πιο μίζερης εθνικιστικής Αριστεράς της ηπείρου μας.

Δεν πρόλαβε καν να μεταδοθεί από τα media η σχετική ανακοίνωση της Διυπουργικής Επιτροπής για την περαιτέρω αποκρατικοποίηση της ΟΤΕ Α.Ε και άρχισε –με την ανάλογη δημοσιογραφική(;) παρότρυνση και ενθάρρυνση- το γνωστό τροπάρι του «αφελληνισμού», του «εθνικού εγκλήματος», της «εκποίησης» κλπ.

Κατόπιν όλων αυτών περιμένετε και την συνέχεια δηλαδή ο κ. Στρατούλης ευκαιρίας δοθείσης θα κερδίσει ακόμη 5 (πέντε) λεπτά της ώρας δημοσιότητας, η κα Παπανδρέου θα αναλάβει δράση επιζητώντας δικαίωση από τον αρχηγό της και ο αρχηγός της θα ψάξει σύντομα να βρει και να εκπαραθυρώσει τον επόμενο … Παπαντωνίου!!!

Μέσα σε όλα αυτά ας κρατήσουμε στο μυαλό μας μόνο δύο πράγματα:

-Χρειάσθηκαν περισσότερο από 13 χρόνια για να αποδεχθεί ο πολιτικός κόσμος της χώρας –κι αυτό είναι προς τιμήν της σημερινής κυβέρνησης και του οικονομικού της επιτελείου – ότι μια μεγάλη επιχείρηση με βασικό μέτοχο το Δημόσιο πωλείται μαζί με το management…Η τελευταία απόφαση σημαίνει και το τέλος του ιδιότυπους καθεστώτος των μετοχοποιήσεων, γεγονός που θα δώσει απίστευτα μεγάλο αριθμό credits στην αξιοπιστία της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής.

-Τελικά, θα αποδειχθεί ότι είναι πολύ πιο σύντομο, αποτελεσματικό στην διαχείριση του και απείρως πιο αποδοτικό το σύστημα της προεπιλογής των υποψηφίων στρατηγικών επενδυτών από έναν ανοιχτό δημόσιο διαγωνισμό της λογικής του «όσοι πιστοί προσέλθετε»!!! Πέραν όλων των άλλων καταδεικνύει αποφασιστικότητα στόχων, πίστη στο εγχείρημα και τόλμη για την ανάληψη της ευθύνης.Κι αυτό που μετρά στην σύγχρονη Διακυβέρνηση είναι να έχεις πίστη και στόχους για τις πολιτικές σου και να γνωρίζεις εκ των προτέρων τον τρόπο να τις επικοινωνείς με τους πολίτες.

Υ.Γ: Ισως η περαιτέρω αποκρατικοποίηση της ΟΤΕ Α.Ε να αποτελεί μια χρυσή ευκαιρία για την σημερινή κυβέρνηση προκειμένου να πάρει σάρκα και οστά μια ξεχασμένη πάνω κάτω πρόταση για ένα Ταμείο κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης. Ένα μέρος των εσόδων της αποκρατικοποίησης να οδηγηθεί στην χρηματοδότηση μιάς δράσης υπερ των αδυνάτων αυτής της κοινωνίας και δη των χαμηλοσυνταξιούχων της πόλης.