Οι γραμμές Maginot ως σύμβολο του οικονομικού προστατευτισμού (που έχει βαθιές ρίζες στα ιδεολογικά σχήματα του οικονομικού εθνικισμού) επανέρχονται στο προσκήνιο της γαλλικής πολιτικής σκηνής με αφορμή τις επικείμενες Προεδρικές εκλογές. Τρεις Γάλλοι οικονομολόγοι -οι Patrick Artus, Elie Cohen και Jean Pisani-Ferry- υπογράφουν από κοινού το εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο με τίτλο "FRENCH CANDIDATES MISS THE POINT ON GLOBALISATION" που δημοσιεύεται στο τεύχος 52 του CER BULLETIN (το συγκεκριμένο κείμενο σε μια αρχική μορφή φιλοξενήθηκε στην εφημερίδα Le Monde).
Η βασική θέση των τριών οικονομολόγων είναι ξεκάθαρη: Η πολιτική αντίληψη και συμπεριφορά που προβάλλει ως αντίδοτο στις ραγδαίες παγκόσμιες αλλαγές το προστατευτισμό είναι σχεδόν ή πλήρως αδιέξοδη και κυρίως αναποτελεσματική. Κι αυτό γιατί όπως επισημαίνουν χαρακτηριστικά : "‘Oλες οι γραμμές Maginot πάσχουν από την ίδια ατέλεια: με την προσφορά της παραίσθησης της ασφάλειας, καθυστερούν μια αποτελεσματική απάντηση. Ιστορικά, ο καλύτερος τρόπος να προστατευθεί η ευημερία είναι μια δυσάρεστη οικονομική στρατηγική. Κάθε χώρα που έχει προσπαθήσει να απομονωθεί από τις σφαιρικές αλλαγές έχει καταβάλει ένα υψηλό τίμημα".
Ο αντίλογος του Nikolas Sarkozy (προέδρου του κεντροδεξιού UMP και υποψηφίου ενοίκου των Ηλυσίων) είναι ήδη γνωστός. Μάλιστα, στο βιβλίο του Temoignage (κυκλοφορεί και στα ελληνικά με τίτλο Κατάθεση) ο Sarkozy υπερασπίζεται, παραθέτοντας σειρά σοβαρών επιχειρημάτων, της πολιτικής επιλογής να παραμείνουν σε γαλλικά χέρια οι λεγόμενες στρατηγικής σημασίας μεγάλες γαλλικές βιομηχανίες με διεθνή εμβέλεια. Ο ίδιος δεν διστάζει να αποδεχθεί το χαρακτηρισμό του ως «παρεμβατιστή» προβάλλοντας το αποτέλεσμα των προσπαθειών του για την αναστήλωση (με ή χωρίς εισαγωγικά) της Alstom.
[Οι ενδιαφερόμενοι και κυρίως οι γνώστες της Γαλλικής γλώσσας θα μπορούν να βρουν υλικό για τις θέσεις του στο Sarkozyblog].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου