Kάπου και η υποτίμηση της νοημοσύνης μας και εν τέλει, η κοροϊδία έχει τα όρια της. ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ και γενικώτερα, Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ δεν εκφράζονται εν τω προσώπω της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, της ΟΤΟΕ (συμπεριλαμβανομένου και του Συλλόγου των Εργαζομένων της Τραπέζης της Ελλάδος) και των όλων των άλλων διαμαρτυρομένων εκπροσώπων της συνδικαλιστικής αριστοκρατίας.
Το παραμυθάκι της μεταπολίτευσης (στο μακρύ της κύκλο που δεν λέει να ολοκληρωθεί…) γύρω από την πονεμένη υπόθεση της δημοκρατικής νομιμοποίησης για το ποιος εκπροσωπεί το «δημόσιο συμφέρον» και εν ευρεία εννοία, το «γενικό καλό» ας τελειώνει…
Οι όποιες «δυναμικές μειοψηφίες» και οι πάσης φύσεως κομματικές εμπροσθοφυλακές στη τρέχουσα περίοδο αναδιάρθρωσης του πολιτικού και κοινωνικού σκηνικού υπερασπίζονται πρώτα απ΄όλα τα αυτονομημένα και ιδιαίτερα συμφέροντα κλειστών ομάδων νομής και συνδιαχείρισης της εξουσίας και του δημόσιου χρήματος.
Το βασικό ερώτημα για το πώς αντιμετωπίζονται δεν μπορεί παρά να έχει μια και μόνη απάντηση: Mε τη στερεή πολιτικοποίηση της αντιπαράθεσης στο έδαφος της σημερινής οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας.
Προς ώρας, η πρωθυπουργική δέσμευση ότι αναλαμβάνει το πολιτικό κόστος της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης είναι ένα καλό σημάδι για τη δύσκολη συνέχεια. Αλλά από μόνη της, η δέσμευση αυτή δεν επαρκεί –χρειάζεται κινητοποίηση και ενεργοποίηση όλων εκείνων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που μπορούν να εκφραστούν μέσα από μια ευρεία Συμμαχία των Πολιτών με καθαρή ατζέντα πραγματικών μεταρρυθμίσεων. Και η ασφαλιστική μεταρρύθμιση καταλαμβάνει δικαίως μια από τις πρώτες θέσεις σε αυτή την ατζέντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου