Το επικίνδυνο ταξίδι επιστροφής...

Tην πορεία της μεταμόρφωσης νεαρών Βρετανών -κι άλλων Ευρωπαίων- μουσουλμάνων από "παιδιά της διπλανής πόρτας" σε ζηλωτές και σ' ορισμένες περιπτώσεις σε καμικάζι-δολοφόνους επιχειρεί να ανιχνεύσει και να καταγράψει το τελευταίο τεύχος του περιοδικού The Economist.

Δύο τρεις σκέψεις που έρχονται στο νου, διαβάζοντας τα κείμενα του ειδικού αυτού αφιερώματος μιά εβδομάδα μετά τη βαρβαρική επίθεση στο Λονδίνο: Το φαινόμενο του νεο-φονταμενταλισμού δεν αφορά τόσο τη θρησκεία αυτήν καθ΄αυτή, όσο τα προσωπικά και συλλογικά αδιέξοδα που βιώνει ένας μεγάλος αριθμός νέων -2ης και 3ης γενιάς κυρίως- μουσουλμάνων από την Ασία και τη Βόρεια Αφρική, οι οποίοι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στις δυτικοευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις με τα ίδια τυπικά δικαιώματα και υποχρεώσεις όπως και όλοι οι άλλοι συν-πολίτες τους, ανεξαρτήτως χρώματος, καταγωγής, γλώσσας και θρησκείας και σήμερα μεταβάλλονται σε "εχθρούς ανάμεσά μας".

Το Ισλάμ ακόμη και στις πιο ριζοσπαστικές μεταλλαγμένες εκδοχές του, δεν είναι παρά μόνο το "κοστούμι" της διαφοροποίησης στο πλαίσιο μιάς κοινότητας, το "εργαλείο" για την προσωπική "επανάσταση" απέναντι στην οικογένεια, το φιλικό και κοινωνικό περιβάλλον, το "όχημα της διαφυγής" από τη σκληρή πραγματικότητα για το "μεγάλο άλμα στο κενό", η άρνηση της ζωής...

Η κοινωνία που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει μετατρέπεται αυτόματα σε μια "φιλοξενούσα πατρίδα" που στα μάτια και την ψυχή τους δεν θα γίνει ποτέ η "δική τους πατρίδα". Οπότε οι αναζητήσεις τους στρέφονται στον "τόπο καταγωγής" των οικογενειών τους, στις "ρίζες" τους κι ό,τι άλλο μπορεί να συνδέσει τα παιδιά των πρώην μεταναστών με το "παρελθόν" και τους "προγόνους".

Όποια κι αν είναι η αιτία (ή καλύτερα, οι αιτίες) γι' αυτό το "μακρυνό, επικίνδυνο ταξίδι επιστροφής", εκείνο που ενδιαφέρει τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών στις δημοκρατικές κοινωνίες της Δύσης είναι το στοιχείο της εσωτερικής ασφάλειας, στην πιο σύγχρονη και ανανεωμένη από ποτέ εκδοχή της. Κανείς δεν μπορεί να "παίζει"με τέτοια ζητήματα που αφορούν την προάσπιση της ζωής των πολιτών, ανεξαρτήτως χρώματος, καταγωγής, γλώσσας και θρησκείας.