20.7.05

Ταξικότητα με "ελληνική πατέντα"



Το περιεχόμενο της επίσημης δήλωσης του προέδρου του ΣΕΒ κ. Οδυσσέα Κυριακόπουλου στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ για τις ρυθμίσεις στα εργασιακά - κόστος υπερωριακής απασχόλησης, διευθέτηση του χρόνου εργασίας- κάθε άλλο παρά ξεφεύγει από την πεπατημένη των τοποθετήσεων του κορυφαίου εργοδοτικού οργάνου της χώρας, καθώς υπερασπίζεται κατά μια έννοια το αυτονόητο: Να ισχύει το ίδιο καθεστώς για τις ελληνικές επιχειρήσεις με αυτό που ισχύει για τις επιχειρήσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πέραν, όμως, της επίσημης δήλωσης τα ΜΜΕ φιλοξενούν και άλλες δηλώσεις του προέδρου του ΣΕΒ, το περιεχόμενο των οποίων -στο βαθμό που τα ΜΜΕ εκφράζουν με αυθεντικό τρόπο τα όσα ειπώθηκαν απο τον κ. Κυριακόπουλο- μπορεί να θεωρηθεί και ως υπέρβαση των ορίων που επιτάσσει ο θεσμικός του ρόλος.

Πολλοί λίγοι θα σταθούν στις εκφράσεις περί "ελληνικών πατεντών" - όπως χαρακτηρίσε, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, το νόμο Γιαννίτση για τα εργασιακά κ.λπ- ενώ οι περισσότεροι και ίσως οι πλέον υποψιασμένοι νομιμοποιούνται να διαγνώσουν μια προσπάθεια της ηγεσίας του ΣΕΒ να εμφανισθεί και να διεκδικήσει μιας ηγετικής δύναμης που υπερασπίζεται, προβάλλει και προωθεί μεταρρυθμιστικά αιτήματα από ριζοσπαστικότερες θέσεις.

Την ίδια στιγμή μάλιστα που υποτιμά με απαράδεκτο τρόπο τις όποιες μικρές ή μεγάλες μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες από την πλευρά της κυβέρνησης που επιδιώκει σε κάθε βήμα της να διευρύνει την κοινωνική και πολιτική βάση αποδοχής των πρωτοβουλιών της έχοντας ως κεντρική της γραμμή το διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους και τη συναίνεση όσο το δυνατόν μεγαλύτερου εύρους κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων.

Η υποβάθμιση της σημασίας των πρόσφατων κυβερνητικών πρωτοβουλιών στα εργασιακά με τους αφορισμούς του κ. Κυριακόπουλου περί "απλών διορθωτικών κινήσεων", αλλά και η υποτίμηση από μέρους του τόσο του διαλόγου όσο και της συναίνεσης δεν είναι τίποτα παραπάνω από την υπεράσπιση ενός μοντέλου διαχείρησης των πολιτικών και κοινωνικών πραγμάτων που θέλει και επιμένει συνειδητά να αγνοεί τη σημασία των διεργασιών στο πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο στο όνομα μιάς ψευδεπίγραφης ultra ταξικότητας.

Ουδείς έχει το δικαίωμα να αρνηθεί στους εκπροσώπους της κορυφαίας εργοδοτικής οργάνωσης να εκφράζονται μέσα από το πρίσμα της ταξικότητας αρκεί και εκείνοι να έχουν ξεκάθαρα προσδιορισμένα τα ιδεολογικά τους μέτωπα ώστε να μην καταπίπτουν στο επίπεδο της μικροπολιτικής και πάνω απ΄όλα να διαθέτουν την κουλτούρα που απαιτείται για μια τέτοια συμπεριφορά. Διαφορετικά, θα έχουμε την προβολή μιας ταξικότητας με "ελληνική πατέντα"...

Δεν υπάρχουν σχόλια: