Μια πρόταση - μοντέλο "εφαρμοσμένης πολιτικής" ήταν η ομιλία του Κώστα Καραμανλή στη σημερινή Κεντρική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας. "Καθαρές" οι αφετηρίες του, ακόμη πιο "καθαρό" το αποτέλεσμα μιας Διακυβέρνησης που αρχίζει να συνδυάζει τις "πρακτικές λύσεις" με τις μεγάλες πολιτικές πρωτοβουλίες. Με άλλα λόγια, το πώς μπορεί να "δουλέψουν" οι μεταρρυθμίσεις στο οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο προς όφελος των συμφερόντων των ίδιων των πολίτων.
Ασκούμε διακυβέρνηση ευθύνης. Διακυβέρνηση εμπιστοσύνης. Αναδεικνύουμε οι ίδιοι τα προβλήματα που υπάρχουν και τα θέτουμε στο στόχαστρο της πολιτικής μας. Δεν αιφνιδιάσαμε και δεν αιφνιδιάζουμε, ούτε τους πολίτες, ούτε τις πολιτικές δυνάμεις. Δεν μπορεί, όμως, η πολιτική να εξαντλείται σε διαπιστώσεις. Δεν μπορεί να πετυχαίνει, αν υστερεί απέναντι στους ρυθμούς της εποχής μας. Χρέος της πολιτικής είναι να προχωρά από τη διαπίστωση στο «δια ταύτα». Και από το «πρέπει» στην πράξη. Χωρίς ολιγωρία. Με σχέδιο. Με πλήρη συναίσθηση πολιτικής και κοινωνικής ευθύνης. Με πολιτικές που έχουν στο επίκεντρό τους τον άνθρωπο. Πολιτικές Σύγχρονου Κοινωνικού Κέντρου.
Οσο πιο "ξεκάθαρη" και πιο "πρακτική" θα συνεχίσει να γίνεται η Διακυβέρνηση Καραμανλή τόσο περισσότερο η πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία της 7ης Μαρτίου 2004 έχει τη δυνατότητα να μετεξελιχθεί σε "συμμαχία των πολιτών" που στηρίζουν τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια από θέσεις ηγεμονικής προωθητικής δύναμης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου