Τα προεόρτια της ΔΕΘ...

Ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί μετά των υφυπουργών, των γενικών και ειδικών γραμματέων, των συμβούλων και των παρασυμβούλων, οι διοικήσεις των εισηγμένων και μη εισηγμένων Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών, των τραπεζών (ανεξαρτήτως ιδιοκτησιακού καθεστώτος και μεγέθους), των μεγάλων και μικρών κρατικών οργανισμών και ιδρυμάτων κι απο κοντάτους κι ένα πολύβουο πλήθος εκπροσώπων εργοδοτικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων, επιχειρηματικών ομίλων και δημοσιογραφικών συγκροτημάτων ετοιμάζονται για την τριήμερη "ανάβασι" στη άλλοτε κραταιά "Συμβασιλεύουσα"...

Το έθιμο καλά κρατεί και ουδείς - προς το παρόν τουλάχιστον- δεν διανοείται να θέσει τέρμα σε μια άνευ λόγου και ουσίας "συνάθροιση". Μάλιστα, σε εποχές "δημοσιονομικής πειθαρχίας" το κόστος της τριήμερης "μεταφοράς" του "κράτους" 504 χιλιόμετρα μακρυά από την έδρα του είναι μια τρομακτική πολυτέλεια δίχως νόημα. Ακόμη περισσότερο όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης τους έχουν επιλέξει αντί των εξαγγελιών για πρόσκαιρες παροχές να δώσουν με επιμονή, συνέπεια και συνέχεια τη μάχη των μεταρρυθμίσεων σε ένα ευρύ φάσμα οικονομικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων, η υλοποίηση των οποίων θα έχει μεσομακροπρόθεσμα οφέλη στην ίδια την ανάπτυξη της χώρας, άρα και στα εισοδήματα της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών.

Κακά τα ψέμματα. Το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης είναι άμεσα συνδεδεμένο με εξαγγελίες και παροχές αλλοτινών εποχών όπου το Κράτος και οι εκπρόσωποι του ήλεγχαν με άμεσο ή έμμεσο τρόπο την οικονομική ζωή του τόπου, από το άλφα έως το ωμέγα. Σήμερα, κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν και πολύ περισσότερο δεν καταγράφεται ως επιθυμία της νέας διακυβέρνησης.

Και δεν είναι μόνον αυτό. Τόσο η αγαπημένη των Θεσσαλονικέων "ΔΕΘ", όσο και η πόλη της Θεσσαλονίκης βρίσκονται, παραπάνω απο μια δεκαετία, σε μια διαρκή κρίση προσανατολισμού εξ αιτίας της δραστικής αλλαγής των όλων των πολιτικών και οικονομικών δεδομένων της ευρύτερης περιφερειακής αγοράς μέσα στην οποία είναι ενταγμένες. Σε αυτό το χρονικό διάστημα, ούτε η πόλη αλλά ούτε και η ΔΕΘ κατόρθωσαν να ορίσουν με αποτελεσματικό τρόπο την παρουσία τους στις νέες συνθήκες και πολύ περισσότερο δεν κατάφεραν να αναδείξουν και να κατοχυρώσουν τον νέο τους ρόλο.

Με βάση αυτά τα νέα δεδομένα αλλά και τις νέες κατευθύνσεις στην οικονομική πολιτική το καλύτερο βήμα για να ξεδιπλώσει ο Πρωθυπουργός τα σχέδια του για το επόμενο έτος είναι το Κοινοβούλιο, λίγο πριν κατατεθεί προς συζήτηση ο Κρατικός Προϋπολογισμός. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα υπάρξει όφελος και για την ΔΕΘ. Ποιό θα είναι αυτό; Το όφελος της προσαρμογής της στις νέες συνθήκες της αγοράς πέρα απο νοσταλγίες, συναισθηματισμούς και καταστροφικούς τοπικισμούς...

Μετά την διάσπαση της παλαιάς ενιαίας ΔΕΘ και τον σχηματισμό δύο νέων εταιρειών - η μία για τα πάγια περιουσιακά στοιχεία και η δεύτερη για την διαχείριση της εκθεσιακής κ.λπ δραστηριότητας- ο Δήμος της Θεσσαλονίκης και ειδικά ο Δήμαρχος κ. Β.Παπαγεωργόπουλος είχε τεθεί επικεφαλής ενός "μετώπου" αποτροπής της ιδιωτικοποίησης της διαχειρίστριας εταιρείας (ΗΕLEXPO) και της απόδοσης της ιδιοκτησίας της στο Δήμο και τους "φορείς της πόλης".

Κατά μία έννοια οι προσπάθειες του Δήμου απέδωσαν και τα χρόνια που μεσολάβησαν απο τότε η διαδικασία της ιδιωτικοποίησης της διαχειρίστριας εταιρείας πάγωσαν και στην συνέχεια εγκαταλείφθηκαν.

Σε πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γ. Αλογοσκούφη στη διοίκηση της διαχειρίστριας εταιρείας HELEXPO, όπως προκύπτει απο τις σχετικές ανακοινώσεις, ετέθη ζήτημα επανένωσης των δύο εταιρειών.

Ανεξαρτήτως της προοπτικής της επανένωσης των δύο εταιρειών εκείνο που παραμένει ως ανοιχτό ζήτημα είναι η ιδιοκτησία της διαχειρίστριας εταιρείας με την μία ή την άλλη μορφή.

Το κράτος δεν μπορεί και δεν πρέπει σε καμμία περίπτωση να είναι άμεσα ή έμμεσα ο ιδιοκτήτης ενός φορέα διοργάνωσης και διαχείρισης εμπορικών εκθέσεων, συνεδρίων κ.λπ. Το αν θα αποφασίσει τη πώληση των μετοχών σε ιδιώτη ή στον Δήμο είναι μια άλλη υπόθεση με
πολλές πολιτικές και τεχνικές παραμέτρους.

Αλλά και στην περίπτωση που η Κυβέρνηση αποφασίσει να πωλήσει τις μετοχές στο Δήμο της Θεσσαλονίκης το τίμημα θα πρέπει να αντιπροσωπεύει τις τρέχουσες τιμές της αγοράς. Κι αν ο Δήμος ως Δήμος δεν έχει τα απαιτούμενα κεφάλαια ή δεν βρίσκει χρηματοδότηση απο τις τράπεζες, ας απευθυνθεί στην ίδια την τοπική κοινωνία και ας οργανώσει με δική του πρωτοβουλία το απαραίτητο και αναγκαίο χρηματοδοτικό σχήμα για την διεκδίκηση της. Απο μια τέτοια ενέργεια θα φανεί και το ενδιαφέρον της τοπικής κοινωνίας, των φορέων και των εκπροσώπων της για την δική τους ΔΕΘ. Ας τολμήσουν...