Ο "Καιάδας" και τα ασυμβίβαστα.

Ουδείς σε μία σύγχρονη ανοιχτή δημοκρατική κοινωνία, βασικός πυλώνας της οποίας είναι η ελεύθερη και ανταγωνιστική αγορά εισηγείται ή δικαιούται να εισηγηθεί και να γίνει αποδεκτό ως λύση για τις μη φίλιες επιχειρηματικές δυνάμεις τον... Καιάδα.

Ας ησυχάσει προς τούτο ο αρμόδιος επί θεμάτων Αθλητισμού υφυπουργός κ. Γεώργιος Ορφανός. Άλλωστε, σε ένα τέτοιο μοντέλο κοινωνίας και αγοράς δεν υπάρχει καμμία διάκριση σε φίλιες και μη φίλιες επιχειρηματικές δυνάμεις. Όλοι μικροί και μεγάλοι επιχειρηματίες είτε προέρχονται από "τζάκια", είτε είναι αυτοδημιούργητοι όχι μόνοι πρέπει να είναι ίσοι απέναντι στο νόμο, αλλά και να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες επιτυχίας και αποτυχίας δίχως προνόμια κι άλλες στηρίξεις και υποστηρίξεις.

Μα, όλα τούτα είναι αυτονόητα θα πείτε. Πιθανότατα και να είναι όμως οι δηλώσεις του αρμόδιου κ. Ορφανού (στη συνέντευξή του για το «Στοίχημα» στην εφημερίδα Απογευματινή) ενσπείρουν "ζιζάνια" (σαν τις πολυσχιδείς επιχειρηματικές δραστηριότητες των μεγαλοπαραγόντων του ποδοσφαίρου και σαν τα συνδυασμένα αδιαφανή συμφέροντα του τριγώνου ποδόσφαιρο/στοίχημα και media) που απειλούν να διαβρώσουν πλήρως το "υπόστρωμα" της δέσμευσης Καραμανλή περί διατήρησης σε ισχύ των γνωστών και μη εξαιρετέων ασυμβιβάστων.

Και τα «ασυμβίβαστα» δεν είναι και δεν μπορεί επ΄ουδενί να είναι και να λειτουργούν ως διακριτική μεταχείριση έναντι οποιοδήποτε "φίλου" ή "εχθρού" της σημερινής Διακυβέρνησης. Αντιθέτως, ορίζουν σε ένα κλάδο της αγοράς – πρόκειται για τον ευρύτερο κλάδο της ψυχαγωγίας/ διαχείρισης ελεύθερου χρόνου στον οποίο εντάσσονται τόσο το αθλητικό θέαμα/επαγγελματικό ποδόσφαιρο όσο και ο αθλητικός στοιχηματισμός- κανόνες ορθής λειτουργίας προς αποφυγή φαινομένων αλλοίωσης του ανταγωνισμού, ενίσχυσης μονοπωλιακών καταστάσεων και αρνητικών συνεπειών για τα συμφέροντα των καταναλωτών/χρηστών.

Επιπλέον, η διατήρηση σε ισχύ των ασυμβιβάστων ( άλλο ο διαχειριστής ενός στοιχήματος κι άλλο ο παραγωγός αθλητικού – ποδοσφαιρικού θεάματος επί του οποίου ορίζεται και λειτουργεί το στοίχημα) είναι πρωτίστως θέμα υπεράσπισης του Δημόσιου Συμφέροντος. Η ΟΠΑΠ είναι μια δημόσια εταιρεία –public company- με χιλιάδες μικρομετόχους, ενώ κατάκύριο λόγο το Στοίχημα απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό χαμηλού και μέσου εισοδήματος, αλλα και της ίδιας της Δημοκρατίας.

Αν επιλέγει –έστω και δια απλών υπουργικών αποφάσεων- η παράκαμψη των ασυμβιβάστων, τότε η πελατεία με τους παλαιούς και νέους ενδιαφερομένους θα διευρυνθεί έτι περαιτέρω και τα "ζιζάνια" (οι αφανείς κοινοπραξίες των παραγωγών ποδοσφαιρικού θεάματος, των διαχειριστών του εγχώριου και εισαγόμενου στοιχηματισμού αλλά και των ομίλων των media) θα έχουν κυριαρχήσει όχι μόνο στο "κουπόνι" και το "γκαζόν" των γηπέδων αλλά στη δημόσια ζωή επιλέγοντας τη Διακυβέρνηση που τους υπηρετεί…