Μικρή συνεισφορά...

Mια μικρή, σεμνή και ταπεινή, συνεισφορά στο δημόσιο διάλογο για την αγορά των media.

α) Θα ήταν απολύτως χρήσιμο αν οι αρμόδιες αρχές γνώριζαν και δημοσιοποιούσαν στη συνέχεια την προέλευση των χρημάτων με τα οποία συντηρούνται ζημιογόνα, επι σειρά ετών, μέσα (είτε πρόκειται για εφημερίδες και περιοδικά πανελλαδικής κυκλοφορίας, είτε για τοπικής ή περιφερειακής εμβέλειας ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς). Στη περίπτωση αυτή, ας χρησιμοποιθεί το παράδειγμα των χρηματιστηριακών αρχών που θέτουν σχεδόν αυτομάτως χάρις σε ένα αυτοματοποιημένο σύστημα σε καθεστώς επιτήρησης τις εισηγμένες εταιρείες που παρουσιάζουν συσσωρευμένες ζημίες. Βεβαίως, ας μην μας διαφεύγει ότι στην αγορά των media υπάρχουν πολλαπλές ιδιομορφίες και κυρίως ότι τα μέτρα εξυγίανσης θα πρέπει αποκλειστικά και μόνον να αφορούν τα φυσικά πρόσωπα-μετόχους-χρηματοδότες και όχι τα ίδια τα μέσα.

β) Στην ίδια κατεύθυνση θα είχε αξία -και μάλιστα προστιθέμενη αξία- στην ίδια την αγορά των media αλλά και στο επίπεδο της ενημέρωσης των πολιτών η συστηματική παρακολούθηση, εποπτεία και έλεγχος των διασυνδεδεμένων συμφερόντων φυσικών προσώπων και επιχειρηματικών φορέων που δραστηριοποιούνται και στο χώρο της διαφήμισης, και στο χώρο της πολιτικής επικοινωνίας και στο χώρο των media. Oι ποικιλώνυμες αδιαφανείς κοινοπραξίες των διαφημιστών, συμβούλων πολιτικής επικοινωνίας και mediaαρχών βλάπτουν σοβαρά την ενημέρωση και κρατούν όμηρο την πολιτική εξουσία και τους φορείς της.

γ) Οι ειδικές ρυθμίσεις για τον τύπο (όπως το καρτέλ των οικονομικών εφημερίδων για τις δημοσιεύσεις των ισολογισμών), τα ασφαλιστικά των δημοσιογράφων και γενικότερα των εργαζομένων στα ΜΜΕ καθώς και η προέλευση των πόρων των ταμείων τους, η πιστοποίηση των κυκλοφοριών και των συνδρομών, οι μετρήσεις της ακροαματικότητας κ.λπ. θα χρειασθεί να επανεξετασθούν κάτω απο ένα πρίσμα ελεύθερης ανταγωνιστικής αγοράς δίχως προαπαιτούμενα και προνομιακές σχέσεις.