Ένα πολύ επιτυχημένο IPO μιας ισραηλινής εταιρείας υψηλής τεχνολογίας, της Saifun, στο NASDAQ της Νέας Υόρκης ήταν μια καλή αφορμή για να στραφούν τα φώτα της δημοσιότητας στην αγορά της αυτής της μικρής χώρας στην Ανατολική Λεκάνη της Μεσογείου – μια αγορά που συνήθως δίκαια λόγω επιδόσεων αποκαλείται «δεύτερη Silicon Valley».
Με το IPO της Saifun (η σοδειά της από την πώληση των νέων μετοχών έφθασε τα 675 εκατομμύρια δολλάρια) αλλά και γενικότερα με τις επιδόσεις της ισραηλινής αγοράς υψηλής τεχνολογίας ασχολήθηκε και το περιοδικό The Economist. Το άρθρο παρουσιάζει ενδιαφέρον όχι μόνο για τα «νούμερα» αλλά για τα κρυφά μυστικά διεθνούς επιτυχίας των Ισραηλινών.
Και αυτά τα «μυστικά» είναι απολύτως διδακτικά και κυρίως «εξαγώγιμα» και θα μπορούσαν σε ένα σημαντικό βαθμό να αξιοποιηθούν και από τους αρμόδιους φορείς σχεδιασμού και εφαρμογής πολιτικής και στη χώρα μας.
Ένα από αυτά τα «μυστικά» ήταν ο συνδυασμός κρατικών επιχορηγήσεων (grants) – σε εφαρμογή ήδη από την δεκαετία του ΄70- με τη δράση ευέλικτων επενδυτικών σχημάτων που αξιοποιούσαν κεφάλαια της διασποράς όπως το BIRD Foundation για παράδειγμα, μια κοινή Αμερικανο-ισραηλινή πρωτοβουλία ενθάρρυνσης και υποστήριξης νεοϊδρυομένων εταιρειών (start-ups) και για όσο διάστημα εκείνες δεν ήταν ώριμες να υποδεχθούν τις χρηματικές συμβολές των εταιρειών Venture Capital στην ανάπτυξη των επιχειρηματικών τους σχεδίων.
Σημαντικό αναμφίβολα αυτό το κοινό «μυστικό» αλλά δεν είναι εκείνο που φαίνεται να έχει κάνει τη διαφορά. Το άρθρο του περιοδικού The Economist επιλέγει να φωτίσει δύο –τρία άλλα «μυστικά», όπως ο Στρατός και η σχέση που καλλιεργεί με τους νέους μηχανικούς, η αναγκαστική λόγω εγχώριας αγοράς εξωστρέφεια των νεοϊδρυομένων εταιρειών, η συμπεριφορά των ίδιων των επιτυχημένων επιχειρηματιών. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του ιδρυτή και αφεντικού της εταιρείας Check Point, του Gil Shwed, ο οποίος παρά το γεγονός ότι είναι ένας εκ των πλουσιοτέρων Ισραηλινών εξακολουθεί να «δουλεύει» ως βασικός DJ σε ένα restaurant στο Τελ Αβίβ κάθε Τετάρτη βράδυ…
Υ.Γ: α) Το Ισραήλ είναι η τρίτη στη σχετική κατάταξη χώρα προέλευσης των εισηγμένων εταιρειών του NASDAQ –μετά τις ΗΠΑ και τον Καναδά.
β) Το Ισραήλ προσελκύει διπλάσιο αριθμό/ποσό σε επενδύσεις «επιχειρηματικού κεφαλαίου» από εταιρείες Venture Capital σε σχέση με το σύνολο της Ευρώπης.
γ) Το 55% των εξαγωγών του Ισραήλ (στοιχεία 2003) αφορούσε προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής τεχνολογίας όταν ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ ήταν 26 %.
δ) Τεχνολογικοί γίγαντες όπως ΙΒΜ, Motorola και Cisco διατηρούν ερευνητικά κέντρα στο Ισραήλ, όπως και το γεγονός ότι το Centrino της Intel αναπτύχθηκε σε αυτήν την γωνιά της Μεσογείου – σε μια χώρα που ο πληθυσμός της δεν ξεπερνά τα 7 εκατομμύρια.
Υ.Γ1: H Ελλάδα είναι , όπως και το Ισραήλ, μια μικρή χώρα. Αλλά, και η χώρα μας ανήκει στο club των πρωταθλητών ως προς τις αμυντικές δαπάνες και τα εξοπλιστικά προγράμματα θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια ικανή βάση για την ανάπτυξη προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής τεχνολογίας με σημαντική ελληνική προστιθέμενη αξία αρκεί να υπάρξουν πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση από τις Ένοπλες Δυνάμεις σε συνδυασμό με την εγχώρια αμυντική βιομηχανία και τα Πανεπιστήμια. Επίσης, η Ελλάδα όπως και το Ισραήλ έχει το προνόμιο της «διασποράς» από τους κόλπους της οποίας θα μπορούσαν να προέλθουν επενδυτικοί οργανισμοί, σχήματα και πρωτοβουλίες για την στήριξη και την ενθάρρυνση νέων επιστημόνων για επιχειρηματική δράση.
Υ.Γ2: H χώρα μας έχει και ένα πλεονέκτημα που δεν έχουν οι Ισραηλινοί: Την ποντοπόρο ναυτιλία και τα κεφάλαια της!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου