Οποιαδήποτε ρύθμιση (συμπεριλαμβανομένων και των νομοθετικών ή άλλων θεσμικής φύσεως πρωτοβουλιών) στο τοπίο (ή πεδίο) των media δεν μπορεί παρά να θεωρείται, εκ των πραγμάτων, προσωρινή με έντονο το στοιχείο της μεταβατικότητας αλλά και να διαθέτει το προτέρημα να παραμένει "ανοικτή και ευέλικτη" στα μηνύματα της εποχής.
Κι αυτό ο προσωρινός, μεταβατικός χαρακτήρας της έχει άμεση σχέση με το νέο, αναδυόμενο "ψηφιακό κόσμο" (digital world)που εισβάλλει στη καθημερινή ζωή των πολιτών και ανατρέπει παραδοσιακές και πολλαπλώς συντηρητικές συμπεριφορές στους τομείς της επικοινωνίας, της ψυχαγωγίας και εν ευρεία εννοία, της διαχείρισης του ελεύθερου χρόνου.
Επιπλέον, μετασχηματίζει αντιλήψεις που έχουν να κάνουν με την ίδια την επιχειρηματικότητα σε αυτές τους τομείς της οικονομικής και όχι μόνο δραστηριότητας, με τα όρια της κρατικής παρέμβασης και των ρυθμίσεων των ανεξάρτητων ή αυτόνομων εποπτικών αρχών, με τις σχέσεις ανάμεσα στους παραγωγούς και στους διαθέτες περιεχομένου και κοκ.
Σε κάθε περίπτωση, η μικρή και περιφερειακή ελληνική αγορά των media παρά το μειονέκτημα της με το δυσβάκτο φορτίο της επίλυσης πλήθους εκκρεμοτήτων (λόγω των παραγώγων αφενός του σοβιετικής έμπνευσης καθεστώτος διάχυσης της πληροφορίας με τους κρατικούς δημοσιογράφους και τα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ επί σειρά δεκατιών και αφετέρου του ασφυκτικού ελέγχου των συστημάτων διαπλοκής)δεν μπορεί παρά να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τις διεθνείς εξελίξεις και να προσαρμοστεί σε αυτές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου