Ποιοί ξέθαψαν την Γραμμή Maginot;

O Charlie McCreevy, ο αρμόδιος Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την "εσωτερική αγορά" μιλώντας με Γάλλους τραπεζίτες στο Παρίσι υποστήριξε με όση δύναμη επιχειρημάτων διέθετε ότι είναι άσκοπο και άχρηστο να χτίζονται στις μέρες "πολιτικές Γραμμές Maginot" προκειμένου να προστατευθούν οι "εθνικοί πρωταθλητές" (πραγματικοί ή μη, μικρή σημασία έχει καθώς ο "εθνικός επιχειρηματικός πρωταθλητισμός" βασίζεται σε ιδεολογήματα δημαγωγών πολιτικών και εξυπηρετεί τις δικές τους σκοπιμότητες και προσδωκίες) και να αποτραπούν οι επιθετικές εξαγορές τους...

Προφανώς ο McCreevy έχει το δίκιο της ιστορικής εμπειρίας με το μέρος του, ανεξαρτήτως του αν σήμερα ο "πόλεμος" έχει περισσότερη σχέση με την οικονομική και πολιτική ισχύ και λιγότερο με τις "σιδηρόφρακτες μεραρχίες"...

Κι αν ο Επίτροπος στόχευσε ακριβώς στην καρδιά των Γάλλων, ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο πρόεδρος Barroso -συνήθως άχρωμος και άοσμος- βρήκε επιτέλους το κουράγιο να ψελίσει, έστω και δύο φράσεις παραπάνω, για την πραγματικό κίνδυνο για το μέλλον της ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εκείνο της επικράτησης του "οικονομικού εθνικισμού" στις επιλογές των εθνικών κυβερνήσεων.

Η αντιπαράθεση γύρω απο τα αυτά τα ζητήματα προβλέπεται ότι θα ενταθεί το επόμενο χρονικό διάστημα ιδιαίτερα δε αν η προσεχής εαρινή σύνοδος κορυφής δεν καταφέρει να διαμορφώσει ένα minimum κοινών θέσεων για την έξοδο απο την κρίση που μαστίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση και έχει άμεση σχέση με την αμφισβήτηση των συστατικών της αξιακών στοιχείων (π.χ οι 4 βασικές ελευθερίες).

Το απόσπασμα που ακολουθεί απο πρόσφατο άρθρο-ανάλυση του περιοδικού The Economist είναι αποκαλυπτικό για το μέγεθος της αντιπαράθεσης στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

IT'S like 1914, asserts Giulio Tremonti, Italy's finance minister. The four freedoms (of goods, capital, labour and services) are being undermined by self-declared “economic patriots” manipulating takeover laws and creating national champions. “The European Union is dead and we should act accordingly.” Nonsense, retorts José Manuel Barroso, president of the European Commission. These are just growing pains. The single market is being strengthened by cross-border mergers. The reaction from national capitals, deplorable as it may be, is just a backlash against inevitable change.

Who is right? Mr Barroso is correct that a merger wave is under way that transcends national boundaries and may change the face of European business. Merger mania is also evidence of renewed corporate self-confidence across the continent. In the past, says Mario Monti, a former EU competition chief, bosses contemplating cross-border mergers would have trembled at the frown of national governments. Now they stand up to them.

Mr Barroso could also have pointed out that the backlash against cross-border takeovers is by no means confined to Europe. The United States Congress has just blocked Dubai's purchase of American ports; before that, it stopped a Chinese bid for Unocal. One country's spasm of economic nationalism does not justify another's. But it suggests that there is nothing uniquely European about the process. Indeed, America's protectionism may have egged on France's. Dominique de Villepin, the French prime minister, has repeatedly referred to American corporate flag-waving as justifying “economic patriotism”.