Για τα "μοντέλα"...

Ο μετά πολλών κόπων και δακρύων αποσπασματικός διάλογος για το εν Ελλάδι προτιμώμενο μοντέλο οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης –επιλογή από τα 4 με 5 μοντέλα που έχουν εφαρμογή στην επικράτεια της Γηραιάς Ηπείρου- θα συνεχίσει να έχει αυτά τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά από την στιγμή που οι πολιτικές δυνάμεις και οι κοινωνικοί εταίροι ή οι οργανωμένες πρωτοβουλίες των ενεργών πολιτών υποτιμούν εισέτι την αναγκαιότητα της εγχώριας προστιθέμενης αξίας δηλαδή μιας διαδικασίας παραγωγής μιας δέσμης εφαρμόσιμων ιδεών και δράσεων στηριγμένων στην ιδιότυπη ελληνική πραγματικότητα.

Σε κάθε περίπτωση, η απλή μεταφορά ενός οποιουδήποτε υιοθετημένου μοντέλου από τις διαθέσιμες επιλογές αποτελεί μια εξαρχής υπονομευμένη επιχείρηση. Το ίδιο πιθανότατα θα συμβεί και με τις απόπειρες ελληνοποιήσεων που δεν είναι τίποτα περισσότερο από απόπειρες δεξιοτήτων σε σχέση με την τέχνη του μοντάζ …

Υ.Γ: Τέσσερα ενδιαφέροντα κείμενα ως συνεισφορά στο διάλογο που πρέπει να ξεκινήσει και συνδέεται και με ορισμένες πτυχές τόσο της προτεινόμενης Συνταγματικής Αναθεώρησης όσο και της επανεξέτασης των προτεραιοτήτων της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στην ευρύτερη περιοχή της Ν.Α. Ευρώπης αλλά και ευρύτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τον Κόσμο… Τα δύο πρώτα φιλοξενήθηκαν σε εφημερίδες το Σαββατοκύριακο – το ένα , του Γιάννη Βούλγαρη στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ και το δεύτερο, του Μπάμπη Παπαδημητρίου στην εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. H τρίτη πρόταση αφορά δύο κείμενα ομιλιών του Επιτρόπου Almunia στο Harvard και στην Αθήνα ,ενώ η τέταρτη πρόταση αφορά για πρόσφατη μελέτη του CER με συγγραφέα την Katinka Baryschμε πάνω στις διαφορές των μοντέλων που εφαρμόζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά και την διεύρυνση προς Ανατολάς...