ΠΟΣΔΕΠ: Aπο την "νεοφιλελεύθερη διαχείριση" στην ..."αντιμεταρρύθμιση"

Η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ –το συνδικαλιστικό όργανο των πανεπιστημιακών και κύρια εκφραστική δύναμη της μεταπολιτευτικής γραφειοκρατίας των ΑΕΙ με πυρήνα το πρώην ΕΔΠ– δηλώνει σε όλους τους τόνους: "Είμαστε σε αγωνιστική κινητοποίηση για να αποτρέψουμε την αντιμεταρρύθμιση που ισοπεδώνει τη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση και την εκχωρεί σε ιδιώτες".

Ερώτηση 1η: Αν αγωνίζονται εναντίον της «αντιμεταρρύθμισης»(;), ας κάνουν το κόπο να βρουν και να αποδώσουν ένα χαρακτηρισμό για τη σημερινή κατάσταση των ΑΕΙ; Εκτός κι άν θεωρούν ως δεδομένο ότι τα ελληνικά ΑΕΙ διάγουν σε καθεστώς –έστω παρατεταμένης χρονικής ισχύος- μεταρρύθμισης…

Ερώτηση 2η: Με ποιο τρόπο «εκχωρείται» στους «ιδιώτες» -και σε ποιους «ιδιώτες»- η δημόσια ανώτατη εκπαίδευση;

Η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ , πάντως, δείχνει μια αξιοθαύμαστη συνέπεια στον αφόρητο δογματισμό της. Η κυρίαρχη αντίληψη για το Πανεπιστήμιο ως ενός εκ των τελευταίων προπύργιων του δημόσιου τομέα - όπως διατυπώνεται και εκφράζεται σε ένα παλαιότερο ντοκουμέντο της Ομοσπονδίας (απόφαση του 5ου Συνεδρίου της ΠΟΣΔΕΠ, Πάτρα , Δεκέμβριος 2000)- καθορίζει εν πολλοίς και την "πολιτική στρατηγική"της που εξαντλείται στο έδαφος της υπεράσπισης των κεκτημένων αλλά και των ευρύτερων συμφερόντων της μεταπολιτευτικής γραφειοκρατίας που διαμορφώθηκε μετά το 1982 με πυρήνα το πρώην ΕΔΠ και οδήγησε στο τέλμα της διαπλοκής και της συναλλαγής με την "ψήφο" των εκπροσώπων των φοιτητικών παρατάξεων.

Ας επιστρέψουμε,όμως, στο ντοκουμέντο του 2000:

Τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα στην Ελλάδα είναι και παραμένουν δημόσια με την τυπική έννοια του όρου. Αποτελούν ένα από τα τελευταία προπύργια του δημόσιου τομέα, όταν στο σύνολο της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας, οι δυνάμεις της αγοράς ασκούν απόλυτη ηγεμονία. Καταβάλλουν έτσι, ένα πολύ υψηλό αντίτιμο στις δυνάμεις που επιβουλεύονται το χαρακτήρα αυτό.
Κατά κοινή ομολογία, το κράτος πρόνοιας έχει συρρικνωθεί. Ο δημόσιος τομέας της οικονομίας ιδιωτικοποιείται με διάφορες μορφές. Η νεοφιλελεύθερη διαχείριση αποτελεί, για τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις του τόπου, το πλαίσιο μέσα στο οποίο ανταγωνίζονται για το ποιος είναι ο αυθεντικότερος εκφραστής τους.

-Πώς θα μπορούσε λοιπόν το πανεπιστήμιο να παραμείνει αλώβητο από αυτές τις πολιτικές;
-Πώς θα μπορούσε η λογική της μέγιστης «απόδοσης» με το μικρότερο κόστος να μην εφαρμόζεται σ' αυτό;
-Πώς θα μπορούσε το ανθρώπινο δυναμικό που εργάζεται στα AEI να μην διαπλέκεται με τις επιχειρήσεις, και να μη συνεισφέρει στην «αύξηση της παραγωγικότητας»;
-Πώς θα μπορούσε να αποφύγει την ανταγωνιστικότητα της αγοράς και την αξιολόγηση με κριτήρια που καθορίζονται από αυτή;

Οι συγκεκριμένες θέσεις της ΠΟΣΔΕΠ διατυπώνονται επί διακυβέρνησης Σημίτη και αφορούν την καταδίκη συλλήβδην των επιλογών της ευρύτατης πλειοψηφίας του πολιτικού κόσμου (ΝΔ, Πασόκ) με την απαξιωτική χρήση της έννοιας/όρου «νεοφιλελεύθερη διαχείρηση»…

Η κρυφή γοητεία του δογματισμού σε όλο της το μεγαλείο για τους πρώην ΕΔΙΠιτες και ΕΔΙΠιτισες της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης «ανανεωτικής αριστεράς»…