Το ΙΣΤΑΜΕ, ο Eρντογάν και η μερίδα των "προοδευτικών ευρωπαϊστών" της γείτονος.

‘Έστω και υπό προϋποθέσεις ο Ταγίπ Ερντογάν και ο Απτουλλάχ Γκιουλ συμπεριλαμβάνονται, σύμφωνα με ένα πρόσφατο κείμενο ανάλυσης του ΙΣΤΑΜΕ για την εξέλιξη των ευρωτουρκικών σχέσεων και τα ενδεχόμενα μια πιθανής κρίσης, στην κατηγορία των "προοδευτικών ευρωπαϊστών".

(…) στην κατηγορία των "προοδευτικών ευρωπαϊστών" µπορούµε να κατατάξουµε µεγάλη µερίδα των διανοουµένων (ακαδηµαϊκών, δηµοσιογράφων, κλπ) καθώς και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στον τοµέα της προώθησης του εκδηµοκρατισµού του τουρκικού κράτους. Υποστηρίζουν µια ρηξικέλευθη προσέγγιση η οποία µπορεί να οδηγήσει στην υιοθέτηση ουσιαστικών δηµοκρατικών θεσµών.

Σχεδόν όλοι επιχειρηµατολογούν για µια άµεση και σχετικά γρήγορη σύγκλιση και στη συνέχεια εσωτερικοποίηση του ευρωπαϊκού κεκτηµένου. Υπό προϋποθέσεις στην κατηγορία αυτή θα µπορούσε κανείς να κατατάξει και τους Ταγίπ Ερντογάν και Απτουλλάχ Γκιουλ.

Η πολιτική που εφάρµοσαν από την ηµέρα που ανέλαβαν τα ηνία της εξουσίας και οι µεταρρυθµίσεις που προώθησαν µε σχετική επιτυχία δεικνύουν ότι παραµένουν κυρίως πραγµατιστές και µπορούν να προσαρµοστούν στα δεδοµένα που δηµιουργούνται και επιβάλλει η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας.

Αν και σε γενικές γραμμές η επιλογή της "κατηγοριοποίησης" δρώντων προσώπων και κυρίως μάχιμων πολιτικών δεν αποδίδει πάντοτε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα καθώς εγκλωβίζει σε σχήματα που ανατρέπονται από την δύναμη της πραγματικότητας, εν τούτοις στην συγκεκριμένη περίπτωση η "κατηγοριοποίηση" έχει το δικό της αυτονόητο πολιτικό νόημα, μήνυμα και … σήμα. Κι αυτό γιατί η επιλογή της ένταξης των Ερντογάν και Γκιουλ στην μερίδα των "προοδευτικών ευρωπαϊστών" γίνεται από τα στελέχη ενός think tank που διαθέτει οργανική διασύνδεση με το Πασόκ , μεγάλο μέρος του πολιτικού δυναμικού του οποίου αρέσκεται επιμόνως να παραμένει kαθηλωμένο στις λογικές της αντιπαράθεσης στις … "κουμπαριές" και αδυνατεί να συλλάβει και να αξιολογήσει το μέγεθος και την έκταση της διαπάλης ανάμεσα στις ελίτ της γείτονος Τουρκίας.

Υπό αυτήν την έννοια το κείμενο ανάλυσης του ΙΣΤΑΜΕ δεν είναι απλά μόνον χρήσιμο αλλά είναι πολλαπλά προκλητικό καθώς θέτει προς συζήτηση ορισμένα κομβικά σημεία της σχέσης της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση -τα οποία μας αφορούν πλήρως- προτείνοντας την αξιοποίηση εργαλείων που δεν συνηθίζονται στο εγχώριο δημόσιο διάλογο.