Η βέλτιστη στρατηγική για την τουρκική υποψηφιότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Ποια είναι η βέλτιστη στρατηγική για την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε; Στο συγκεκριμένο ερώτημα απάντησε πριν από λίγες μέρες σε ειδική εκδήλωση στις Βρυξέλλες ο επίτροπος Olli Rehn, αρμόδιος για την Διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με σαφή τρόπο καθόρισε την στάση που πρέπει να ακολουθήσει η Δύση στο ζήτημα της συνέχισης ή μη των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Τουρκίας.

Ο Rehn, με λίγα λόγια, πιστεύει ότι η Δύση θα πρέπει να είναι δίκαιη αλλά σταθερή στην επιλογή της να δώσει στην Τουρκία την δυνατότητα να παρουσιάσει εκείνη –με δική της ευθύνη- τις επιδόσεις της ως προς την μεταρρυθμιστική προσπάθεια , η οποία και εν τέλει θα κρίνει και την εκπλήρωση των όρων και των κριτηρίων ένταξης. Επιπλέον, ο ίδιος τάσσεται σε κάθε περίπτωση εναντίον οποιαδήποτε συζήτησης για ειδική προνομιακή σχέση.

Το σχετικό απόσπασμα της ομιλίας του Επιτρόπου για την βέλτιστη στρατηγική ως προς την διαχείριση της υποψηφιότητας της Τουρκίας έχεις ως εξής:

Simply, we should be both fair and firm.

We should be fair and uphold our commitment to give Turkey the chance to show whether it can meet the accession criteria. We should be firm in maintaining rigorous conditionality, which is the driver of reforms and modernisation in Turkey.
The burden of proof is on the Turkish side. Turkey knows there is no shortcut to Europe, only the long road towards meeting the rigorous conditions for accession.

Those who talk about a "privileged partnership" are creating a vicious circle of reversed commitments, weakened conditionality and stalled reforms. By keeping our word and sticking firmly to the accession perspective, we can create a virtuous circle of credible commitment, rigorous conditionality and reinforced reforms.
If we want to have a European Turkey, to have it on our side, it is obvious which option we must choose.

We have a joint mission together with opinion-formers in the EU to show the myths for what they are - and set the record straight on enlargement. Instead of making enlargement the scapegoat for Europe's ills, let's show what a success story it really is.