‘Ημαρτον, χριστιανοί όλων των δογμάτων, των δοξασιών και των … ημερολογίων!!! Ορισμένοι παράγοντες των παραδοσιακών media έσπευσαν, με αφορμή τα όσα διαδραματίστηκαν με φόντο την τροπολογία για τον ΟΤΕ, να αναδείξουν νέες κατηγοριοποιήσεις των κυβερνητικών στελεχών. Δίπλα στη γνωστή καραμέλα περί «νεοφιλελεύθερης» πτέρυγας προσετέθη και η επινοημένη στο φαντασιακό πεδίο των φωστήρων της λεγόμενης ελληνικής κεντροαριστεράς «κοινωνική φιλελεύθερη» πτέρυγα για να στεγάσει τον μόνιμα διαφοροποιούμενο σε κορυφαίες κυβερνητικές επιλογές επίμονο Θεσσαλό πολιτικό.
Οι κατηγοριοποιήσεις πέραν του ότι δεν έχουν κανένα πρακτικό αλλά και ουσιαστικό αποτέλεσμα πλην της στρεβλής έτσι κι αλλιώς αποτύπωσης της ενδοκομματικής γεωγραφίας για την εξυπηρέτηση ταπεινών σκοπιμοτήτων της συντεχνίας οδηγούν και σε συσκότιση ή σε αποπροσανατολισμό από κρίσιμα ζητήματα πολιτικών και οικονομικών επιλογών.
Το θέμα δεν είναι το ποιόν υπουργό βαφτίζουν και ορίζουν οι παράγοντες του Τύπου ως «νεοφιλελεύθερο» ή «κοινωνικά φιλελεύθερο» αλλά ποιος εφαρμόζει με συνέπεια και με μαχητικότητα μια επιλογή που λειτουργεί υπέρ των συμφερόντων της κοινωνίας και των πολιτών και η οποία κάθε άλλο παρά αποτελεί επικοινωνιακό τρυκ.
Οι φωστήρες της λεγόμενης ελληνικής κεντροαριστεράς ( με ή χωρίς Κώστα Σημίτη) μπορούν να προχωρούν σε «ονοματοθεσίες» τάσεων και πτερύγων προκειμένου να αθροίσουν σε μελλοντικό στάδιο υποψηφίους συμμάχους και συμμαχικά κόμματα στις λίστες τους μόνο που χρειάζεται να γνωρίζουν ότι τέτοιου είδους συμμαχίες θυμίζουν στους πολίτες τον «πολυκομματισμό» στην αλήστου μνήμης Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία ή τα σχήματα τύπου «Δημοκρατική Συμπαράταξη» του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου.
Αν θέλουν τέτοιου είδους συμμάχους τους έχουν ήδη από τώρα – σε αποκλειστική βάση … αυτοχρηματοδότησης. Κι ας τους ονομάσουν όχι μόνον «κοινωνικά φιλελεύθερους» αλλά και «πεφωτισμένους κεντροδεξιούς». ‘Έτσι κι αλλιώς, «παλαιοημερολογίτες» ήταν και θα παραμείνουν κόντρα στα κελεύσματα των καιρών , στις επιταγές της λογικής των πραγμάτων και τις επιθυμίες της ζωντανής κοινωνίας και των πολιτών της.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Κλασική συνταγή των τελευταίων 25 ετών όλων των κομμουνιστικών, αριστερών και σοσιασιαλιστικών παρατάξεων του ελληνικού κοινοβουλίου.... (συμπεριλαμβανομένου του τύπου που τους στηρίζει)
Εν τη απουσία ουσιαστικής δυνατότητας ιδεολογικής αντιπαράθεσης με τις γνήσιες απόψεις του καθαρού φιλελευθερισμού (και εννοώ σε όλες τις μορφές του, πολιτικού, κοινωνικού, οικονομικού, γιατί δεν διαχωρίζονται) έχουν εφεύρει διάφορες "λεκτικές διευκολύνσεις".
"Νεοφιλελευθερισμός" π.χ. που είναι έννοια που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Έχει ωστόσο εφευρεθεί από τους παραπάνω ώστε να "απεκδύσει" τεχνηέντως το φιλελευθερισμό από τις κοινωνικές ή άλλες πτυχές που δεν "βολεύουν" και να αφήσει μόνο ότι θεωρητικώς βολεύει, ή είναι εύπεπτο προς κατανάλωση για τους σοσιαλιστικούς αλλαλαγμούς (λαίλαπα της αγοράς, ο μαμπούλας του νεοφιλελευθερισμού και άλλα χαριτωμένα).
Αυτό που δεν μπορούν ιδεολογικά να αντικρούσουν, το βαφτίζουν όπως θέλουν, του δίνουν ό,τι ιδιότητες θέλουν και στη συνέχεια παίζουν το γνωστό επικοινωνιακό παιχνίδι.
Για να κάνω και μια υπερβολή, σε βάθος χρόνου (όπου t τείνει στο άπειρο...), δεν θα είναι περίεργο να προσπαθήσουν να ορίσουν σε κάθε ξεχωριστό αντίπαλο βουλευτή διαφορετική ιδιότητα (νεοφιλελεύθερος, δεξιός κρατιστής, Θαστεριστής κλπ) προκειμένου να μπορέσουν να αρθρώσουν μια κάποια λέξη, αλλά μόνο ως ένας προς ένα.
Το ερώτημα όμως παραμένει: Απέναντι στις αρχές του γνήσιου φιλελευθερισμού (σε όλες τις πτυχές του ξαναλέω!) τι έχουν να αντιπροτείνουν; Ποιό το ιδεολογικό τους στήριγμα; Ποιές είναι οι βάσεις της ιδεολογίας τους και που εφαρμόζωνται σε πρακτικό επίπεδο με επιτυχία;
Στο βάθος, μετά δηλαδή τα λεκτικά παιχνίδια,.... το απόλυτο μηδέν.
Σαν να τους ακούω όμως!.... "Μπα! μα τι μας λες; Μήπως είσαι κι εσύ νεοφιλελεύθερος;"
Εγώ απλά και δυστυχώς θα συμφωνήσω και με τους δυό σας!
Δημοσίευση σχολίου