Αλήθεια έχετε σκεφθεί ποτέ που τελειώνουν τα σύνορα της Ευρώπης ή ακόμα καλύτερα, τα “σύνορα” της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Η απάντηση της νέας γαλλικής κυβέρνησης είναι πάνω κάτω γνωστή και μάλλον η επιβεβαίωση αυτής της ήδη γνωστής θέσης,διά στόματος Jean-Pierre Jouyet,ήταν εκ του περισσού. Ας είναι... Καμια φορά οι επιβεβαιώσεις βοηθούν…[The problem of Turkey "is a problem of defining Europe's borders and we cannot keep going indefinitely" with enlargement, said Jouyet].
Ο υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος επί των Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Jouyet με τις πρόσφατες δηλώσεις του συσχέτισε τα Ευρωπαϊκά σύνορα με την τουρκική υποψηφιότητα, λέγοντας εν πολλοίς ότι το πρόβλημα με την Τουρκία είναι κατεξοχήν ένα πρόβλημα συνόρων. Δηλαδή, ο Jouyet ούτε λίγο, ούτε πολύ χάραξε τη γραμμή των ευρωπαϊκών συνόρων εκεί που αρχίζει η Τουρκία και μάλιστα με τρόπο που δεν σηκώνει αμφιβολίες και αμφισβητήσεις καθώς ο ίδιος ο Γάλλος υφυπουργός θεωρεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να επεκτείνει διαρκώς τα σύνορα της με τις αλλεπάλληλες διευρύνσεις της.
Δικαίωμα του Γάλλου υφυπουργού –με αξιοσημείωτη θητεία στα επιτελεία των Delors και Zospin- να αναθέτει στον ευατόν του προνομιακό ρόλο συνοριοφύλακα αλλά τα “σύνορα” της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι απλώς και μόνον χαράξεις πάνω σε ένα χάρτη, επακριβώς καθορισμένες… Η Ευρωπαϊκή Ένωση με την παραδοσιακή έννοια του όρου δεν έχει και δεν θα πρέπει να αποκτήσει σύνορα. Τα “σύνορα” ή αν προτιμάτε η επικράτεια της απλώνεται μέχρι εκεί όπου το κεκτημένο του πολιτικού και κοινωνικού της μοντέλου (με τις όποιες παραλλαγές του) γίνεται σεβαστό στη πράξη!!!
3 σχόλια:
Ο πυρήνας του θέματος είναι ο ορισμός του τι εν τέλει αποτελεί η Ε.Ε. Ο αντίστοιχος Ισοκράτιος ορισμός της Ε.Ε. ακόμα δεν έχει εκπονηθεί & εκφωνηθεί. Το Ευρωσύνταγμα δεν υφίσταται και άρα οποιοσδήποτε πολιτικός και κοινωνικός προσδιορισμός.
Είναι γεωγραφικός όπως τα αθλητικά κύπελλα και η Eurovision; Ή μήπως θρησκευτικός όπως διαμαρτύρονται οι Τούρκοι; Ή απλά οικονομικός όπως επιθυμεί η Μ. Βρετανία;
Νομίζω ότι "εκεί που τελείωνουν τα σύνορα" (ως αντίληψη)εκεί αρχίζει και η πραγματική ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τα σύνορα μαθηματικώς οριοθετούν ένα σύνολο, είτε ιδεών, ή πολιτικό, οικονομικό, γεωγραφικό, κλπ. Κατ αντιστοιχία υφίστανται κρατικά, εθνικά, κομματικά ή ακόμα και συλλογικά. Συνεπώς είναι οριοθέτηση του κοινού.
Δε φταίνε λοιπόν τα σύνορα αλλά το τι αντιπροσωπεύουν. Αν δε μπορούμε να συμφωνήσουμε στο τι εν τέλει αντιπροσωπεύει η Ε.Ε. τότε σίγουρα το αφήνουμε σε άλλους για μας. Και τότε αν δε μας ικανοποιεί ο ορισμός ας αιτιομέθα εαυτούς και όχι άλλους
Δημοσίευση σχολίου