Ο εθνικισμός της ...τεστοστερόνης

Testosterone-driven nationalism, η συγκεκριμένη έκφραση είναι δανεισμένη από ένα επίκαιρο και άκρως ενδιαφέρον άρθρο από την τελευταία έκδοση του περιοδικού The Economist για τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές στη γείτονα χώρα.

Ο συντάκτης του άρθρου φιλοξενεί μια δήλωση ενός ξένου τραπεζίτη στη Κωνσταντινούπολη σύμφωνα με την οποία ο εθνικισμός της … τεστοστερόνης είναι σήμερα το μεγαλύτερο πρόβλημα της Τουρκίας.

Με την τουλάχιστον εκκεντρική επισήμανση περί της σύνδεσης εθνικισμού και τεστοστερόνης φαίνεται σύμφωνα με το άρθρο να συμφωνεί και ο ευρωπαϊστής –στενός συνεργάτης του Erdogan- ο Ali Babacan ο οποίος κατέχει τη νευραλγική θέση του υπουργού Οικονομίας. Συγκεκριμένα, ο Babacan θεωρεί ότι η μεγαλύτερη αποτυχία της σημερινής κυβέρνησης ήταν το γεγονός ότι αδυνατεί να προσφέρει δουλειά στους 700.000 Τούρκους που εντάσσονται στην αγορά εργασίας κάθε χρόνο.

Ο ίδιος ο υπουργός που έχει αναλάβει και το βάρος των διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν φαίνεται να χάνει την αισιοδοξία του για το αίσιο τέλος του ευρω-τουρκικού αρραβώνα. Πιστεύει ότι στο διάβα του χρόνου μπορεί να αλλάξει άποψη ακόμη και ο Sarkozy…

Πάντως, την αισιοδοξία του δεν φαίνεται να συμμερίζονται συνάδελφοι του, από τα πρωτοκλασάτα στελέχη του κυβερνώντος AKP. Kι αυτό δεν έχει να κάνει με το Γάλλο πρόεδρο αλλά με τα δεδομένα της …Ανατολίας. ‘Όπως σχολιάζει ο Murat Mercan, συμμαχητής του Babacan, «η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πουλάει στην Ανατολία»!!! Το ερώτημα μετά ταύτα είναι το που τελειώνει η Ευρωπαϊκή Τουρκία και που αρχίζει η Ανατολία. Η απάντηση, πάντως, δεν βρίσκεται στο "λουσάτο" για την περίπτωση site του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων με την κυριαρχική μορφή του ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας...Πιθανότατα, η κάλπη να δώσει μια κάποια απάντηση...