Είμαι κι εγώ από εκείνους τους Έλληνες πολίτες που εξακολουθώ ακόμη να αυξάνω τους ρυθμούς της συναισθηματικής έντασης κάθε φορά που τυχαίνει –χρόνια μετά τις ανούσιες παρελάσεις πάσης φύσεως- να βλέπω να ανεβαίνει στον ιστό η γαλανόλευκη.
Την ίδια συγκίνηση ένιωσα κι όταν παρακολούθησα –λίγο πριν ή λίγο μετά την νίκη της Εθνικής ομάδας μπάσκετ επί της αντίστοιχης της Σερβίας στη Γρανάδα- το σποτάκι με τα δύο παιδιά που μεταφέρουν στα χέρια τους και υψώνουν τη ελληνική σημαία. Έμεινα καθηλωμένος σε αυτή την εικόνα, ώσπου στο πλάνο εισέβαλλε ο πράσινος ήλιος και η συνθηματολογία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Άναψα τσιγάρο –βοηθάει για την περίσταση- και το μυαλό μου άρχισε να ταξιδεύει… Ο λόγος του ταξιδιού ένας και μοναδικός: Η αδυναμία μου να κατανοήσω την σκόπιμη εμπλοκή του εθνικού συμβόλου στη προεκλογική καμπάνια και μάλιστα ως κεντρικού στοιχείου στην πρώτη μετά τις πυρκαγιές φάση ανάπτυξής της.
Το εθνικό σύμβολο δεν πρέπει και δεν μπορεί να καταστεί προϊόν πολιτικής-κομματικής εμπορευματοποίησης προκειμένου στο πεδίο της επικοινωνίας να αποτελέσει –έστω και έμμεσα- δείκτη μέτρησης για το βαθμό του πατριωτισμού της μιας ή της άλλης παράταξης.
Σε μια σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα ζητήματα του πατριωτισμού με τον τρόπο που επιδιώκει να τα εισάγει στην ατζέντα της πολιτικής κομματικής αντιπαράθεσης η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχουν προοπτική να παράξουν τα αναμενόμενα κέρδη. Οι λόγοι είναι προφανείς.
Υ.Γ:Για να κατανοηθεί πλήρως η σκοπιμότητα της εμπλοκής του εθνικού συμβόλου στην προεκλογική αντιπαράθεση ας διαβαστούν οι δηλώσεις του κ. Κώστα Λαλιώτη στη σχετική παρουσίαση των σποτ και κυρίως ας έχουμε κρατημένη την εικόνα της σημαίας όταν θα ξαναδούμε το δεύτερο σποτάκι της καμπάνιας με το (πολιτικό) εμπόριο της στάχτης.
Την ίδια συγκίνηση ένιωσα κι όταν παρακολούθησα –λίγο πριν ή λίγο μετά την νίκη της Εθνικής ομάδας μπάσκετ επί της αντίστοιχης της Σερβίας στη Γρανάδα- το σποτάκι με τα δύο παιδιά που μεταφέρουν στα χέρια τους και υψώνουν τη ελληνική σημαία. Έμεινα καθηλωμένος σε αυτή την εικόνα, ώσπου στο πλάνο εισέβαλλε ο πράσινος ήλιος και η συνθηματολογία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Άναψα τσιγάρο –βοηθάει για την περίσταση- και το μυαλό μου άρχισε να ταξιδεύει… Ο λόγος του ταξιδιού ένας και μοναδικός: Η αδυναμία μου να κατανοήσω την σκόπιμη εμπλοκή του εθνικού συμβόλου στη προεκλογική καμπάνια και μάλιστα ως κεντρικού στοιχείου στην πρώτη μετά τις πυρκαγιές φάση ανάπτυξής της.
Το εθνικό σύμβολο δεν πρέπει και δεν μπορεί να καταστεί προϊόν πολιτικής-κομματικής εμπορευματοποίησης προκειμένου στο πεδίο της επικοινωνίας να αποτελέσει –έστω και έμμεσα- δείκτη μέτρησης για το βαθμό του πατριωτισμού της μιας ή της άλλης παράταξης.
Σε μια σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα ζητήματα του πατριωτισμού με τον τρόπο που επιδιώκει να τα εισάγει στην ατζέντα της πολιτικής κομματικής αντιπαράθεσης η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχουν προοπτική να παράξουν τα αναμενόμενα κέρδη. Οι λόγοι είναι προφανείς.
Υ.Γ:Για να κατανοηθεί πλήρως η σκοπιμότητα της εμπλοκής του εθνικού συμβόλου στην προεκλογική αντιπαράθεση ας διαβαστούν οι δηλώσεις του κ. Κώστα Λαλιώτη στη σχετική παρουσίαση των σποτ και κυρίως ας έχουμε κρατημένη την εικόνα της σημαίας όταν θα ξαναδούμε το δεύτερο σποτάκι της καμπάνιας με το (πολιτικό) εμπόριο της στάχτης.
3 σχόλια:
Να συμπληρώσω freeblogger ότι επικοινωνιακά μπορεί να κάνει και κακό στο ΠΑΣΟΚ η συγκεκριμένη διαφήμιση, γιατί σε κάποια μερίδα του κόσμου το σκηνικό (νησί, θάλασσα, σημαία) επαναφέρει στη μνήμη τα Ύμια και την αντίστροφη πορεία της σημαίας (προς τα κάτω) που ακολούθησε. Και ένα γενικό σχόλιο: φαίνεται ότι το ΠΑΣΟΚ έχει επιλέξει για τις τελευταίες ημέρες της προεκλογικής περιόδου τη λογική της συσπείρωσης. Συσπείρωση με βάση το συναίσθημα, τα σύμβολα, κάποιες ατάκες της δεκαετίας του '80 (αλλαγή, καλύτερες μέρες κτλ) και το σκληρό ροκ, μετά και την πλήρη ενεργοποίηση Λαλιώτη. Είναι μία τακτική που μπορεί να αυξήσει το ποσοστό συσπείρωσής του, αλλά δεν νομίζω ότι βοηθά στο κάτι (ή πολύ) παραπάνω που απαιτείται για να νικήσει το ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα και με τις δημοσκοπήσεις.
Μπασκετ εν μεσω πρωταθληματος μπασκετ ή καλυτερα...εκλογες εν οψη τελικου μπασκετ...
Αθανατη Χουντα...
Τοτε ειχες το ποδοσφιρο...Τωρα εχεις το μπασκετ...
Κωνσταντίνε, απλώς να επισημάνω ότι ο επανάκαμψας κ. Λαλιώτης επανέφερε μέχρι και συνθήματα της προδικτατορικής ΕΔΑ όπως η Εθνική Αναγέννηση ή Εθνική Δημοκρατική Αναγέννηση. Τότε, μπορεί να είχαν νόημα -άλλες εποχές, άλλες ανάγκες. Σήμερα, όμως, σε τι εξυπηρετούν απο τη ρετρό διάθεση των συνιδρυτών της "τρείς του Σεπτέμβρη";
ΠΡΕΖΑ ΤV, πολλές φορές για εμας τους πολίτες ο ... Παπαλουκάς είναι μια κάποια λύση.
Δημοσίευση σχολίου