Το 2000 ο κ. Λαλιώτης ήταν όντως 49 χρονών. Επτά χρόνια μετά την συμπλήρωση του 49 ου έτους του –η επισήμανση της συγκεκριμένης ηλικίας είχε γίνει από τον ίδιο το 1990- το άλλοτε «θείο βρέφος» εξακολουθεί να λειτουργεί ούτε λίγο, ούτε πολύ ως άλλος εθελοντής «εποχιακός πυροσβέστης». Η παρουσία του στη Χαριλάου Τρικούπη αρχίζει στα μέσα της προεκλογικής σεζόν και τελειώνει με το άνοιγμα της κάλπης. Τα καθήκοντα του, πάντως, υπερβαίνουν κατά πολύ εκείνα ενός απλού εθελοντή καθώς καλείται σχεδόν πάντα να μεταφέρει στο σακίδιο του και να έχει έτοιμα προς χρήση ανά πάσα στιγμή όλα εκείνα τα εφόδια-εργαλεία που παραπέμπουν σε εικόνες και σύμβολα της νεότητας του.
Μην ξεχνάμε ότι ο κ. Λαλιώτης είναι παιδί του μαξιμαλιστικού «στις 18 Σοσιαλισμός» που ακουγόταν τον παγωμένο Νοέμβριο του 1974 από τα μπαλκόνια του νεόκοπου κινήματος του Ανδρέα Παπανδρέου.
Αλλά, ο κ. Λαλιώτης έχει πάψει προ πολλού να είναι νέος. Είναι ήδη 56 ετών. Το Πολυτεχνείο απέχει πια 34 χρόνια και η Μεταπολίτευση 33. Ο «Οκτώβρης» της αλλαγής 26 ολόκληρα χρόνια και το πέρασμα του από το Υφυπουργείο Νέας Γενιάς απέχει από τις μέρες μας γύρω στα 25 χρόνια. Στο μεταξύ στην Ελλάδα του Ευρώ ο κ. Λαλιώτης είδε να γίνονται πρωθυπουργοί –κατά σειρά- οι κ. Κώστας Σημίτης και Κώστας Καραμανλής και στη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο κ. Γιώργος Παπανδρέου.
Ο κ. Λαλιώτης παρ΄όλα αυτά εξακολουθεί ως άλλος εθελοντής «εποχιακός πυροσβέστης» να επιμένει στη νίκη ενός παράδοξου: Να συμβάλλει με την παρουσία του στην αναζωπύρωση της μικρής «εστίας», να τροφοδοτήσει το «καντηλάκι» που «σιγοκαίει»…
Ο ίδιος για μια ακόμη φορά με αυτήν την ιδιότητα επανέκαμψε στα της επικοινωνίας της Χαριλάου Τρικούπη. Το ιστορικό στέλεχος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης άφησε το ίχνος της παρουσίας του από την πρώτη μέρα της εθιμικώ δικαίω επιστροφής του. Το ίχνος κατεγράφη-τα αποτελέσματα θα φανούν αργά το απόγευμα της 16ης Σεπτεμβρίου.
Σε κάθε περίπτωση το ίχνος που κατεγράφη μπορεί εύκολα να λειτουργήσει παραπεμπτικά σε εικόνες και σύμβολα της νεότητας του ιστορικού στελέχους αλλά το κρίσιμο στοιχείο – ερώτημα είναι ποιοι μπορεί να είναι οι τελικοί αποδέκτες αυτού του «πακέτου» επικοινωνίας με άρωμα από τα «ηρωικά χρόνια». Υπάρχουν άραγε αυτοί οι αποδέκτες; Κι αν όντως εξακολουθούν να υπάρχουν σε ποιο βαθμό μπορούν και επιθυμούν- πάνω απ΄όλα- να αναγνωρίσουν για τους ευατούς τους τις εικόνες και τα σύμβολα στα οποία τους παραπέμπει ο κ. Λαλιώτης;
Αν όλοι αυτοί στους οποίους απευθύνεται ο κ. Λαλιώτης εξακολουθούν και υπάρχουν ως εν δυνάμει αποδέκτες δεν μπορεί παρά να αποτελούν ένα «ειδικό ακροατήριο» ισχνής εκλογικής επιρροής (σύμφωνα με όλα τα ποιοτικά στοιχεία των τελευταίων δημοσκοπήσεων), κάτι σαν τους «αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης» για τους οποίους το ΚΚΕ σε παλαιότερες εποχές περιέθαλπε με φροντίδα των «βετεράνων» του κόμματος.
Αν ο κ. Λαλιώτης επιθυμεί να απευθύνεται ως «βετεράνος» σε «βετεράνους» δικαίωμα του. Ουδείς σκέπτεται να τον εμποδίσει. Το πεδίο είναι όλο δικό του!!!
Μην ξεχνάμε ότι ο κ. Λαλιώτης είναι παιδί του μαξιμαλιστικού «στις 18 Σοσιαλισμός» που ακουγόταν τον παγωμένο Νοέμβριο του 1974 από τα μπαλκόνια του νεόκοπου κινήματος του Ανδρέα Παπανδρέου.
Αλλά, ο κ. Λαλιώτης έχει πάψει προ πολλού να είναι νέος. Είναι ήδη 56 ετών. Το Πολυτεχνείο απέχει πια 34 χρόνια και η Μεταπολίτευση 33. Ο «Οκτώβρης» της αλλαγής 26 ολόκληρα χρόνια και το πέρασμα του από το Υφυπουργείο Νέας Γενιάς απέχει από τις μέρες μας γύρω στα 25 χρόνια. Στο μεταξύ στην Ελλάδα του Ευρώ ο κ. Λαλιώτης είδε να γίνονται πρωθυπουργοί –κατά σειρά- οι κ. Κώστας Σημίτης και Κώστας Καραμανλής και στη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο κ. Γιώργος Παπανδρέου.
Ο κ. Λαλιώτης παρ΄όλα αυτά εξακολουθεί ως άλλος εθελοντής «εποχιακός πυροσβέστης» να επιμένει στη νίκη ενός παράδοξου: Να συμβάλλει με την παρουσία του στην αναζωπύρωση της μικρής «εστίας», να τροφοδοτήσει το «καντηλάκι» που «σιγοκαίει»…
Ο ίδιος για μια ακόμη φορά με αυτήν την ιδιότητα επανέκαμψε στα της επικοινωνίας της Χαριλάου Τρικούπη. Το ιστορικό στέλεχος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης άφησε το ίχνος της παρουσίας του από την πρώτη μέρα της εθιμικώ δικαίω επιστροφής του. Το ίχνος κατεγράφη-τα αποτελέσματα θα φανούν αργά το απόγευμα της 16ης Σεπτεμβρίου.
Σε κάθε περίπτωση το ίχνος που κατεγράφη μπορεί εύκολα να λειτουργήσει παραπεμπτικά σε εικόνες και σύμβολα της νεότητας του ιστορικού στελέχους αλλά το κρίσιμο στοιχείο – ερώτημα είναι ποιοι μπορεί να είναι οι τελικοί αποδέκτες αυτού του «πακέτου» επικοινωνίας με άρωμα από τα «ηρωικά χρόνια». Υπάρχουν άραγε αυτοί οι αποδέκτες; Κι αν όντως εξακολουθούν να υπάρχουν σε ποιο βαθμό μπορούν και επιθυμούν- πάνω απ΄όλα- να αναγνωρίσουν για τους ευατούς τους τις εικόνες και τα σύμβολα στα οποία τους παραπέμπει ο κ. Λαλιώτης;
Αν όλοι αυτοί στους οποίους απευθύνεται ο κ. Λαλιώτης εξακολουθούν και υπάρχουν ως εν δυνάμει αποδέκτες δεν μπορεί παρά να αποτελούν ένα «ειδικό ακροατήριο» ισχνής εκλογικής επιρροής (σύμφωνα με όλα τα ποιοτικά στοιχεία των τελευταίων δημοσκοπήσεων), κάτι σαν τους «αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης» για τους οποίους το ΚΚΕ σε παλαιότερες εποχές περιέθαλπε με φροντίδα των «βετεράνων» του κόμματος.
Αν ο κ. Λαλιώτης επιθυμεί να απευθύνεται ως «βετεράνος» σε «βετεράνους» δικαίωμα του. Ουδείς σκέπτεται να τον εμποδίσει. Το πεδίο είναι όλο δικό του!!!
1 σχόλιο:
Αναμφίβολα κάποιες ψήφους φέρνει - και κάποιες διώχνει. Το ζήτημα είναι πόσες και τι είδους φέρνει ή διώχνει. Υποψιάζομαι ότι το συνολικό ισοζύγιο δεν είναι θετικό.
Δημοσίευση σχολίου