Οι τηλεσχολιαστές (άξιος ο μισθός τους...) συνεχίζουν απτόητοι να εργάζονται για τη "μεγάλη έκπληξη" ενώ είναι σε θέση να γνωρίζουν απο πρώτο χέρι τις διαθέσεις του εκλογικού σώματος έτσι όπως αυτές καταγράφονται σε κυλιόμενες δημοσκοπήσεις. Αλλά, είπαμε "Κυριακή , κοντή γιορτή" και ο καθένας εξ ημών θα κληθεί να αποδεχθεί -με ψυχραιμία και νηφαλιότητα" τόσο την εντολή αλλά και τα πολλαπλά μηνύματα των πολιτών.
Εν όψει της Κυριακής, λοιπόν, ορισμένες πρώτες σκέψεις -χρήσιμες για την επόμενη μέρα...
-Ο Κώστας Καραμανλής και η παράταξη υπό την ηγεσία του φαίνεται ότι στις παρούσες συνθήκες είναι ικανή να διευρύνει και την διείσδυση αλλά και την επιρροή της σε τμήματα του εκλογικού σώματος που δεν προέρχονται προφανώς από τη δεξαμενή των παραδοσιακών ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας αλλά και πολύ περισσότερο δεν είχαν σχέση με το εν δυνάμει πολιτικό της ακροατήριο.
-Ο Καραμανλής με βάση τις σημερινές ενδείξεις αποτελεί ένα σημείο αναφοράς για την «μετεξέλιξη» του Καραμανλισμού της μεταπολιτευτικής περιόδου σε νέες βάσεις και με νέο περιεχόμενο.
-Τα σχήματα και οι κατασκευές της "μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης" και του "’Ολου Πασόκ" στις παρούσες συνθήκες φαίνεται ότι έχουν εξαντλήσει τα όρια τους, ενώ στον ορίζοντα δεν φαίνεται κανείς από τους εν δυνάμει συνομιλητές να επιθυμεί να συμπράξει ή και να επενδύσει στη προοπτική της λεγόμενης "πληθυντικής Αριστεράς".
-Ο Γιώργος Παπανδρέου αναμετρήθηκε με το στοίχημα της πολιτικής ηγεμονίας και τα αποτελέσματα της αναμέτρησης μπορούν να καταγραφούν και πολύ περισσότερο να αξιολογηθούν και να αποτιμηθούν.
-Στις παρυφές των κομμάτων εξουσίας αλλά και στα άκρα του πολιτικού φάσματος κατοικούν πλέον δυνάμεις, οι οποίες αφενός διεκδικούν καθεστώς μόνιμης διαμονής ή και
Εν όψει της Κυριακής, λοιπόν, ορισμένες πρώτες σκέψεις -χρήσιμες για την επόμενη μέρα...
-Ο Κώστας Καραμανλής και η παράταξη υπό την ηγεσία του φαίνεται ότι στις παρούσες συνθήκες είναι ικανή να διευρύνει και την διείσδυση αλλά και την επιρροή της σε τμήματα του εκλογικού σώματος που δεν προέρχονται προφανώς από τη δεξαμενή των παραδοσιακών ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας αλλά και πολύ περισσότερο δεν είχαν σχέση με το εν δυνάμει πολιτικό της ακροατήριο.
-Ο Καραμανλής με βάση τις σημερινές ενδείξεις αποτελεί ένα σημείο αναφοράς για την «μετεξέλιξη» του Καραμανλισμού της μεταπολιτευτικής περιόδου σε νέες βάσεις και με νέο περιεχόμενο.
-Τα σχήματα και οι κατασκευές της "μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης" και του "’Ολου Πασόκ" στις παρούσες συνθήκες φαίνεται ότι έχουν εξαντλήσει τα όρια τους, ενώ στον ορίζοντα δεν φαίνεται κανείς από τους εν δυνάμει συνομιλητές να επιθυμεί να συμπράξει ή και να επενδύσει στη προοπτική της λεγόμενης "πληθυντικής Αριστεράς".
-Ο Γιώργος Παπανδρέου αναμετρήθηκε με το στοίχημα της πολιτικής ηγεμονίας και τα αποτελέσματα της αναμέτρησης μπορούν να καταγραφούν και πολύ περισσότερο να αξιολογηθούν και να αποτιμηθούν.
-Στις παρυφές των κομμάτων εξουσίας αλλά και στα άκρα του πολιτικού φάσματος κατοικούν πλέον δυνάμεις, οι οποίες αφενός διεκδικούν καθεστώς μόνιμης διαμονής ή και
"ιδιοκατοίκησης" και αφετέρου για να επιτύχουν την διασφάλιση αυτού του καθεστώτος της "μονιμότητας" ή των "τίτλων ιδιοκτησίας" θα απέχουν από κάθε στενό ή ευρύτερο συμμαχικό εγχείρημα.
-Το δίπολο της Κεντροδεξιάς – Κεντροαριστεράς καταλήγει σε ενίσχυση του πρώτου πόλου, ο οποίος σε αντίθεση με το δεύτερο έχει σαφέστερες πολιτικές και κοινωνικές αναφορές αλλά και πολυπληθέστερο εν δυνάμει πολιτικό και κοινωνικό ακροατήριο.
-Το πρόσωπο του ηγέτη φαίνεται να έχει καθοριστική σημασία και να αποτελεί έναν αυτόνομο πόλο αναφοράς πέρα από τα όρια της παραδοσιακής μεταπολιτευτικής επιρροής των κομμάτων.
-Το δίπολο της Κεντροδεξιάς – Κεντροαριστεράς καταλήγει σε ενίσχυση του πρώτου πόλου, ο οποίος σε αντίθεση με το δεύτερο έχει σαφέστερες πολιτικές και κοινωνικές αναφορές αλλά και πολυπληθέστερο εν δυνάμει πολιτικό και κοινωνικό ακροατήριο.
-Το πρόσωπο του ηγέτη φαίνεται να έχει καθοριστική σημασία και να αποτελεί έναν αυτόνομο πόλο αναφοράς πέρα από τα όρια της παραδοσιακής μεταπολιτευτικής επιρροής των κομμάτων.
3 σχόλια:
Οι σκέψεις από τις ορθολογιστικές και τεκμηριωμένες εκτιμήσεις-απόψεις απέχουν πολύ,όσο αναφορά:
"Το δίπολο της Κεντροδεξιάς – Κεντροαριστεράς καταλήγει σε ενίσχυση του πρώτου πόλου, ο οποίος σε αντίθεση με το δεύτερο έχει σαφέστερες πολιτικές και κοινωνικές αναφορές αλλά και πολυπληθέστερο εν δυνάμει πολιτικό και κοινωνικό ακροατήριο."
Δεν πιστεύω πως το παραπάνω ισχύει,αφού οι Έλληνες πολίτες δηλώνουν απογοητευμένοι με την εξέλιξη της κυβέρνησης Καραμανλή.Πως εκτιμάς ότι έχει μεγαλύτερο κοινωνικό ακροατήριο(αφού οι κοινωνία είναι δυσαρεστημένη με την διακυβέρνηση Ν.Δ. ).Δεν καταλαβαίνω τι σε οδηγεί να το πιστεύεις αυτό....
Ακριβώς γιατί αδυνατώ να καταλάβω σε ποιές (και απο ποιούς διατυπωμένες) "ορθολογιστικές και τεκμηριωμένες εκτιμήσεις" αναφέρεσαι το μόνο που μπορώ να κάνω τούτη την ώρα είναι να διευκρινίσω ορισμένα ζητήματα για τη σκέψη μου που αφορά το δίπολο "Κεντροδεξιά- Κεντροαριστερά".
Ας ξεκινήσουμε απο το δεύτερο πόλο. Η κεντροαριστερά -με όρους σύγχρονης ευρωπαϊκής πραγματικότητας κι όχι νοσταλγικά δεδομένα της εποχής του Ανένδοτου- υπέστη εν ολίγοις μια στρατηγική ήττα στη χώρα μας και η αιτία ήταν η αδυναμία του Κώστα Σημίτη και των συνεργατών του να διατηρήσουν και να ενισχύσουν τη πολιτική ηγεμονία πρώτα και κύρια στο χώρο τους και να αντιπαρατεθούν με επιτυχία στο ιδεολόγημα του "όλου Πασόκ".
Με άλλα λόγια, απέτυχαν να προχωρήσουν σε ένα ευνοϊκό για εκείνους πολιτικό σκηνικό στην συγκρότηση μιας παράταξης που θα υπερέβαινε πολιτικά και προγραματικά το μεταπολιτευτικό Πασόκ αλλά και χώρο της ανανεωτικής δημοκρατικής αριστεράς και θα διαμόρφωνε το έδαφος για την προσέλκυση συμμάχων με διαφορετικές αφετηρίες και καταγωγές.
Σε αντίθεση με μια τέτοιου είδους προοπτική η "μάχη" στηρίχθηκε στους μηχανισμούς ενός κυβερνώντος κόμματος με τις ιδιότυπες σχέσεις που αυτοί οι μηχανισμοί είχαν διαμορφώσει με το κράτος και το σύστημα εξουσίας και επιλέχθηκε ακριβώς για αυτόν το λόγο η ενσωμάτωση για παράδειγμα στελεχών, ομάδων στελεχών ή άλλων συλλογικοτήτων απο το χώρο της ανανεωτικής δημοκρατικής αριστεράς ή άλλων στελεχών του δημόσιου βίου με κοινωνική και επαγγελματική αναγνωρισιμότητα.
Η επιλογή αυτή είχε ως πρώτη και καθοριστική συνέπεια την απομόνωση του "κομματικού χώρου" απο τις "δεξαμενές" και τα "ακροατήρια" τόσο προς τα αριστερά του, όσο και προς τα δεξιά του κ.λπ.
Το τι συνέβη στη συνέχεια μετά και την ανάληψη της προεδρίας του Πασόκ απο τον Γ. Παπανδρέου -π.χ αμφίπλευρες διευρύνσεις και τα αποτελέσματα τους- τα γνωρίζεις καλά και δεν χρειάζεται να επεκταθώ.
Το "χαρτί" της κεντροαριστεράς και ειδικά όταν συνδυάζεται με "αντιδεξιές" κορώνες δεν μπορεί ποτέ να λειτουργήσει εν μέσω προεκλογικής περιόδου όταν όλοι οι εν δυνάμει υποψήφιοι συνομιλητές και σύμμαχοι έχουν κάνει τους λογαριασμούς τους...
Με άλλα λόγια, η υπόθεση της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα έχει αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να είναι υπόθεση "ενός και μόνου κόμματος" σε αντίθεση με τη Κεντροδεξιά που έχει (ακόμη) τη πολυτέλεια να εκφράζεται μέσα απο ένα κομματικό σχηματισμό.
Τέλος, συσχετίζεις την υπεροχή του ενός απο τον άλλο πόλο με τις δημοσκοπήσεις και το βαθμό ικανοποίησης απο τη διακυβέρνηση. Το ζήτημα δεν είναι και τόσο απλό, δηλαδή είμαι δυσαρεστημένος ή και απογοητευμένος με τη διακυβέρνηση και για αυτό το λόγο και μόνο δίνω τη ψήφο μου αλλού. Προφανώς, τις δημοσκοπήσεις τις διαβάζεις με το δικό σου τρόπο. Δικαίωμα σου αλλά η πραγματικότητα μάλλον θα σε διαψεύσει... Μπορεί όντως να εκφράζεται (και εκφράζεται) δυσαρέσκεια προς τη κυβέρνηση Καραμανλή αλλά το κοινωνικό ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται ο Καραμανλής παραμένει σταθερό ως προς την εκτίμηση ότι τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα του εκφράζονται πολύ πιο αποτελεσματικά απο τις επιλογές και συμπεριφορές Καραμανλή απο εκείνες του Γ. Παπανδρέου. Με άλλα λόγια, οι επιλογές του Καραμανλή έχουν κοινωνικούς και πολιτικούς συμμάχους που δεν έχουν σκοπό τουλάχιστον σε αυτές τις εκλογές να μετοικήσουν...
Μιλώντας με πολιτικούς όρους θεωρώ ότι η διακυβέρνηση Καραμανλή είναι η "σοσιαλιστικότερη" μετά της πρώτης περιόδου Παπανδρέου.
Διατηρήθηκαν τα κοινωνικά κεκτημένα αδύνατων κοινωνικών ομάδων, σε πολλές περιπτώσεις προστέθηκαν δε περισσότερα.
Το κράτος είναι ισχυρό κοινωνικά. Με την ιδιωτικοποίηση δημόσιων επιχειρήσεων (που σε πολλές περιπτώσεις μόνο κερδοφόρες δεν είναι) δεν αποδυναμώνεται η κοινωνική ισχύς και η παρουσία του κράτους.
Αυτές που αποδυναμώνονται είναι οι εκάστοτε κλειστές εμπορικές κάστες γνωστές και ως συντεχνίες.
Το κράτος οφείλει και πρέπει να είναι ισχυρό σε θέματα αρωγής και συμπαράστασης του πολίτη.
Επίσης να ελέγχει αυστηρά το κέρδος των επιχειρήσεων και να επιβάλει δίκαιη φορολόγηση.
Ο Καραμανλής απέδειξε ότι όλα αυτά δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο του σοσιαλισμού.
Ισχύει ότι ισχύει και σε μια τραμπάλα. Όσο πιο κοντά στο κέντρο κάθεσαι τόσο πιο ψηλά σηκώνεσαι.
Το κέντρο ελέγχεται πλέον περισσότερο από τον Καραμανλή και λιγότερο από τον Παπανδρέου ο οποίος ατυχώς αναλώνεται σε άστοχα μικροκομματικά πυροτεχνήματα.
Έτσι το δίπολο βαρύνει περισσότερο προς την μεριά της κεντροδεξιάς.
Δημοσίευση σχολίου