12.10.07

Η Επίτροπος κα Reding, η αγορά των τηλεπικοινωνιών και τα συμφέροντα των πολιτών.


Μια άχρηστη –πιθανότατα- προσωπική δήλωση για τις πολιτικές και ιδεολογικές μου πεποιθήσεις αλλά χρήσιμη- σε κάθε περίπτωση- για την αποφυγή λανθασμένων συμπερασμάτων…

Παραμένω φιλελεύθερος δημοκρατικός πολίτης και εξακολουθώ να μην γοητεύομαι από τις ποικιλότροπες σειρήνες του ευρω- σκεπτικισμού και του νέο-κρατικισμού.

Η προκαταβολική αυτή δήλωση μου επιτρέπει με περισσότερη άνεση να διατυπώσω –ως ενεργός πολίτης, φορολογούμενος και καταναλωτής- ορισμένες σοβαρές αντιρρήσεις για την προτεινόμενες πολιτικές από την επίτροπο κα Viviane Reding στην αγορά των τηλεπικοινωνιών που συνοψίζονται με την έκφραση του «λειτουργικού διαχωρισμού» των δραστηριοτήτων των πρώην κρατικών μονοπωλίων αλλά και την επιχειρούμενη … μετάφραση τους από τις εγχώριες ρυθμιστικές αρχές δηλαδή την σημερινή ηγεσία της ΕΕΤΤ.

Καταρχήν περιοριζόμενοι στο πεδίο της ειδησεογραφίας διαβάζουμε στα media τα εξής: "Στις 13 Νοεμβρίου, η Κομισιόν θα αναθεωρήσει τον Τηλεπικοινωνιακό Νόμο (TELECOM RULES) και στο πλαίσιο της αναθεώρησης αναμένεται να προτείνει τον λειτουργικό διαχωρισμό (functional separation), ως ένα εργαλείο για το άνοιγμα της αγοράς. Παράλληλα, θα προτείνει τον διαχωρισμό αυτό ως ένα μέσο για την ενίσχυση του υγιούς Ανταγωνισμού στην Ευρωπαϊκή Αγορά Τηλεπικοινωνιών.Τα παραπάνω προέκυψαν από τις απαντήσεις της επιτρόπου Βιβιάν Ρέντινγκ, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου την Πέμπτη, στο πλαίσιο της συνεδρίασης των Εθνικών Ρυθμιστικών Αρχών, που συνεδριάζουν στην Αθήνα, για θέματα που άπτονται του τομέα των τηλεπικοινωνιών".

Αν απλώς αρκεστούμε στην ανάγνωση των σχετικών πληροφοριών θα πιστέψουμε εύκολα ότι η απόφαση έχει ήδη ληφθεί!!! Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα; Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ήδη αποφασίσει –τελεία και παύλα- και το μόνο που απομένει είναι η εκ των προτέρων χαμένη μάχη των «χαρακωμάτων» όλων όσων αντιτίθενται στην περαιτέρω απελευθέρωση της αγοράς και την ενίσχυση του ανταγωνισμού προς όφελος των καταναλωτών; Ευτυχώς για όλους εμάς που πιστεύουμε σε μια πολιτική Ευρώπη και όχι σε μια Ένωση γραφειοκρατικών μηχανισμών, η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

Η επιλογή της πολιτικής του λεγόμενου λειτουργικού διαχωρισμού έχει γίνει από την Επίτροπο κα Reding και υποστηρίζεται κατά κύριο λόγο από εκείνη στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Μάλιστα, στα τέλη του περασμένου μηνός σειρά δημοσιευμάτων στα ευρωπαϊκά media εφημερίδες, ηλεκτρονικές εκδόσεις) έφεραν στο φώς της δημοσιότητας τη κατηγορηματική αντίθεση και διατυπωμένη δημόσια διαφωνία δύο σημαντικών –από την άποψη των χαρτοφυλακίων- συναδέλφων της κας Reding.

Κατά πρώτον, ας επισημανθεί η αντίθεση της κας Neelie Kroes, αρμόδιας Επιτρόπου για τον Ανταγωνισμό (φιλελεύθερη πολιτικός προερχόμενη από το Κόμμα Ελευθερίας και Δημοκρατίας –VVD). Η Επίτροπος όπως αναφέρεται στα περισσότερα δημοσιεύματα χαρακτήρισε τον επιχειρούμενο λειτουργικό διαχωρισμό ως καταστρεπτικό. Ο λειτουργικός χωρισμός στον τομέα των τηλεπικοινωνιών είναι όχι μόνο περιττός, αλλά και καταστρεπτικός, τόνισε και αυτό γιατί ο προτεινόμενος διαχωρισμός των δικτύων των πρώην κρατικών μονοπωλίων διακινδυνεύει τις επενδύσεις ενός τομέα κρίσιμου για την ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα και σε κάθε περίπτωση, θα είχε ως συνέπεια να αποθαρρύνει τις επενδύσεις στα δίκτυα επόμενης γενεάς. Την αντίθεση του έχει εκφράσει και ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής κ. Günter Verheugen, ο οποίος είναι και αρμόδιος για τις Επιχειρήσεις και τη Βιομηχανία.

Αλλά, ας επιστρέψουμε στις πολιτικές που επιλέγει η κα Reding. Ο λεγόμενος λειτουργικός διαχωρισμός –μια πολιτική επιλογή που θέλει να χαρακτηρίζεται ως το επόμενο βήμα της απελευθέρωσης της αγοράς- σε κάθε περίπτωση δεν απαντά στο κύριο ζήτημα, εκείνο της ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας με την διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος. Προς αποφυγή δυσάρεστων παρεξηγήσεων, η αναφορά στο δημόσιο συμφέρον δεν σημαίνει προστασία του όποιου κρατικού συμφέροντος αλλά των συμφερόντων των πολιτών και ιδίως όλων εκείνων που δεν έχουν την οικονομική και άλλη δυνατότητα πρόσβασης στα εξελιγμένα πακέτα των υπηρεσιών.

Σε κάθε περίπτωση η απελευθέρωση δεν είναι μια δογματικά αγκυλωμένη τεχνική ή νομικίστικη διαδικασία αλλά μια πολιτική επιλογή για παραγωγική ανάπτυξη με διασφαλισμένα τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες στην αγορά των οποίων επιχειρείται η παρέμβαση ή η ρύθμιση. Επιπλέον, η απελευθέρωση αν θέλουμε και επιδιώκουμε να έχει επιτυχή αποτελέσματα προς όφελος των μακροπρόθεσμων συμφερόντων των πολιτών θα πρέπει να βασισθεί, δίχως άλλο, σε υγιείς κερδοφόρες και ισχυρές παραγωγικές επιχειρήσεις που έχουν την οικονομική άνεση αλλά και την πολιτική βούληση να επενδύουν στα δίκτυα της νέας γενιάς συνυπολογίζοντας τις αποδόσεις των μετόχων τους αλλά και τα συμφέροντα των πελατών τους.

Σε αυτό το πλαίσιο κάθε άλλη σκέψη και πολύ περισσότερο, κάθε άλλη πολιτική αφορά τα συμφέροντα μιας μικρής κάστας γραφειοκρατών στις Βρυξέλλες και τις επιχειρηματικές επιδιώξεις επενδυτών με προβεβλημένη την χρηματιστηριακή προσδοκία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: