Το ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου της Θεσσαλονίκης σχετικά με το βέτο σε κάθε ενταξιακή διαδικασία της FYROM σε Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ επαναφέρει στο προσκήνιο τις μνήμες απο την αδιέξοδη πολιτική των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του ΄90 όταν με ευθύνη δημοτικών και τοπικών εκκλησιαστικών παραγόντων η ονοματολογία είχε αναχθεί σε μέγιστο "εθνικό" ζήτημα.
Δίχως κανείς να παραγνωρίζει ευαισθησίες και παραδόσεις η πρωτοβουλία της δημοτικής πλειοψηφίας να καταστήσει μέρος της πολιτικής και κομματικής αντιπαράθεσης ένα λεπτών χειρισμών θέμα της διπλωματίας αλλά και της συνολικής πολιτικής σχέσεων της χώρας στην "μικρή γειτονιά" των Βαλκανίων ήταν εσφαλμένη και ως προς το χρόνο εκδήλωσης της και ως προς το περιεχόμενο και τους στόχους της.
Τι σημαίνει,άραγε, για την χώρα να συρθεί απο τοπικιστικές επιδιώξεις και σκοπιμότητες σε μια κίνηση άσκησης του βέτο -όπως ζητείται απο τους δημοτικούς άρχοντες της Θεσσαλονίκης- "σε κάθε ενταξιακή διαδικασία της ΠΓΔΜ στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ και, αν χρειαστεί, να καταφύγει σε δημοψήφισμα" , το οποίο θα πρέπει να γίνει, "εάν υπάρξει διεθνής πίεση για να μην ασκηθεί βέτο"; Κάποιοι οφείλουν να αναρωτηθούν γι΄αυτό!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου