19.12.05

Μια νέα Ουγγρική ραψωδία


H συμφωνία εξαγοράς της συντριπτικής πλειοψηφίας των μετοχών του Αεροδρομίου της Βουδαπέστης από την βρετανική εταιρεία BAA εν μέσω ανταγωνιστικών προσφορών (ο όμιλος της Hochtief και η εταιρεία Fraport που διαχειρίζεται το αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης) και κυρίως το υψηλό τίμημα της εξαγοράς (1,26 δις λίρες) αποτελούν μια ακόμη ισχυρή ένδειξη ότι τα κεφάλαια «μεταναστεύουν» προς Ανατολάς και οι επενδυτές αναζητούν στις αγορές της Νέας Ευρώπης εκείνες τις αποδόσεις που δεν μπορούν πλέον να επιτύχουν στη Δύση.

Αλλά, η «μετανάστευση» των κεφαλαίων βρίσκει πρόσφορο έδαφος στα Ανατολικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω των γενναίων πρωτοβουλιών που λαμβάνουν όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις των νέων κρατών -μελών της στο κρίσιμο τομέα των αναδιαρθρώσεων στην οικονομία και τις αγορές τους και των προσαρμογών που απαιτεί το νέο επιχειρηματικό περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος του άλματος που πραγματοποιούν οι νέες χώρες της Ε.Ε στο πεδίο της ανάπτυξης.

Η συμφωνία εξαγοράς του Αεροδρομίου της Βουδαπέστης από την βρετανική BAA είναι ένα «καλό μάθημα» και για το πολιτικό δυναμικό της χώρας μας στο σύνολο του. Κι αυτό για δύο λόγους:
Ο πρώτος έχει να κάνει με την αγνόηση –συνειδητή τις περισσότερες φορές- του κρίσιμου και απολύτως μετρήσιμου στοιχείου του «περιφερειακού ανταγωνισμού». Δηλαδή, της ικανότητας μιας χώρας να προσελκύει επενδυτές και κεφάλαια σε στρατηγικούς τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, με όρους και προϋποθέσεις που εκείνη θα διαμορφώνει ανάλογα με τη συγκυρία και τις περιστάσεις.

Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με τις «καθαρές δουλειές» και τους «ξεκάθαρους όρους». Δηλαδή, με την ικανότητα της πολιτικής ηγεσίας και της δημόσιας διοίκησης να καθορίζουν σαφείς προτεραιότητες για την ανάπτυξη της οικονομίας μέσω των αποκρατικοποιήσεων στρατηγικών τομέων (όπως ο τομέας των αεροπορικών μεταφορών) και να οργανώνουν ανοικτούς διεθνείς διαγωνισμούς που να κατοχυρώνουν τον ανταγωνισμό σε όλα τα στάδια της διαδικασίας (από τις διακηρύξεις τους έως και την τελική κατακύρωση τους στο πλειοδότη).


Υ.Γ: Δόξα το Θεό η Ελλάδα διαθέτει αεροδρόμια τα οποία για πολλούς και διαφορετικούς μεταξύ τους λόγους θα μπορούσαν υπό προϋποθέσεις να συγκεντρώσουν το ενδιαφέρον ξένων επενδυτών και των κεφαλαίων που εκείνοι ελέγχουν και διαχειρίζονται. Ακόμη κι αν δεν προτιμηθεί η οδός των αποκρατικοποιήσεων, το «εργαλείο» των ΣΔΙΤ θα μπορούσε κάλλιστα να «δουλέψει» σε περιπτώσεις αεροδρομίων όπως το «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης ή τα μικρότερα αεροδρόμια των τουριστικών προορισμών στην Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου. Οι ευκαιρίες δεν περιμένουν αιωνίως!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: