Το ΙΣΤΑΜΕ και το flat tax.

Το ΙΣΤΑΜΕ Ανδρέας Παπανδρέου (η δεξαμενή σκέψης που συνδέεται οργανικά με το ΠΑΣΟΚ) σε μια από τις πλέον πρόσφατες εκδόσεις του (Κείμενα Τεκμηρίωσης, Νο 1, Νοέμβριος 2005) ασχολήθηκε με το flat tax –το σύστημα του ενιαίου φορολογικού συντελεστή.

Το ποια είναι η άποψη του ΙΣΤΑΜΕ και των επιστημονικών του συνεργατών για το flat tax φαίνεται από το εξώφυλλο της έκδοσης. Πιο συγκεκριμένα, ο τίτλος στο εξώφυλλο της έκδοσης δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας.

Ενιαίος φορολογικός συντελεστής (flat tax):ένας άδικος και αναποτελεσµατικός φόρος. Η εξ αρχής κατηγορηματική απόρριψη σαφέστατα καθορίζει και την συνολική κατεύθυνση του περιεχομένου της έκδοσης έτσι ώστε όλα τα σχετικά προτεινόμενα σχήματα και προβαλλόμενα επιχειρήματα να κινούνται στην γραμμή της υπεράσπισης του τίτλου-συμπεράσματος.

Ο κομματικός αυθέντης με την γνωστή λογική του «είπε και ελάλησε» έχει ένα και μόνο σκοπό: Να «χρεώσει» ιδεολογικές ταυτότητες στους εμπνευστές ή τους υποστηρικτές της καθιέρωσης του flat tax στις «συντηρητικές» δυνάμεις (ασχέτως αν μεταξύ των υποστηρικτών περιλαμβάνονται ευάριθμες δυνάμεις από τον φιλελεύθερο και τον σοσιαλδημοκρατικό πολιτικό κόσμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και να καταδείξει την ταξικότητα της εναλλακτικής φορολογικής πρότασης , η οποία, βεβαίως, δεν περιορίζεται απλώς και μόνο στην καθιέρωση ενός μοναδικού συντελεστή για όλα τα εισοδήματα από όλες τις πηγές. Για τον κομματικό αυθέντη αυτά είναι ψιλά γράμματα…

Ένα σημαντικό μέρος της έκδοσης αφορά σενάρια γύρω από μια ενδεχόμενη καθιέρωση flat tax στην χώρα μας. Στην συγκεκριμένη ενότητα της έκδοσης αναφέρονται εισαγωγικά τα εξής: «Το θέµα του ενιαίου φορολογικού συντελεστή
εισοδήµατος έχει έλθει στο προσκήνιο της δηµόσιας συζήτησης και στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση φέρεται να σκοπεύει να εφαρµόσει ενιαίο φορολογικό συντελεστή εισοδήµατος της τάξεως του 25% για φυσικά και νοµικά πρόσωπα. Ήδη µε τον πρόσφατο φορολογικό νόµο ν.3259/04 προβλέπεται σταδιακή µείωση των συντελεστών φορολόγησης νοµικών προσώπων (Α.Ε και Ε.Π.Ε) στο 25%».

Στην συνέχεια επιχειρείται να καταγράφουν οι ενδεχόμενες επιπτώσεις της ενδεχόμενης καθιέρωσης με βάση δεδομένα που διαμορφώνονται κατά βούληση προκειμένου να εξαχθούν τα «σωστά» συμπεράσματα.

Για παράδειγμα, ο συντελεστής ορίζεται 25 % αλλά το αφορολόγητο όριο παραμένει ως έχει –κολλημένο στα 10 χιλιάδες ευρώ- έτσι ώστε να φανεί ότι η ελάφρυνση των υψηλών εισοδημάτων θα αποτελέσει αφορμή για την βαρύτατη επιβάρυνση των μεσαίων εισοδημάτων. Σε αυτό το σημείο παίζεται όλο το παιχνίδι: Το flat tax επιχειρείται βάναυσα να εμφανισθεί ότι αποτελεί ένα εργαλείο ανακατανομής των εισοδημάτων μέσω της φορολογίας και μάλιστα ένα εργαλείο που έχει ως μοναδικό σκοπό να επιβαρύνει υπέρμετρα τα μεσαία εισοδήματα –την μεγάλη δεξαμενή ψηφοφόρων των κομμάτων εξουσίας…

Καλή και χρήσιμη, πέραν όλων των άλλων, απόπειρα συμμετοχής στο δημόσιο διάλογο αλλά –προς Θεού!!!- η αναγκαστική στράτευση της επιστημονικής έρευνας και εν γένει των δραστηριοτήτων των think tanks σε μικροκομματικές σκοπιμότητες επιχρωματισμένες με άφθονη ιδεολογική «πρώτη ύλη» βλάπτει σοβαρά…Ας το προσέξουν οι σύντροφοι του ΙΣΤΑΜΕ.

Υ.Γ: Μια ανοικτή, αδογμάτιστη προσέγγιση στο όλο ζήτημα της φορολογικής μεταρρύθμισης (συμπεριλαμβανομένου και του flat tax) που συζητείται ευρέως στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης φιλοξενήθηκε στο τεύχος Οκτωβρίου 2005 του περιοδικού «Επίκεντρα» που εκδίδει το ΚΠΕΕ.