27.2.06
Η απόσταση ανάμεσα στο αυτονόητο και το αδιανόητο
Η προτροπή του υπουργού Επικρατείας Θεόδωρου Ρουσόπουλου –"πρέπει να δούμε κατάματα την πραγματικότητα"- μετά το πέρας της δεύτερης κατά σειρά συνάντησης με τους εκπροσώπους των κοινωνικών φορέων στο πλαίσιο της διαδικασίας δημόσιου διαλόγου για τη ρύθμιση του τοπίου των ΜΜΕ έχει την ιδιαίτερη αξία της σε μια περίοδο που η κυβέρνηση αναζητεί το βέλτιστο μείγμα πολιτικής στις σχέσεις της με τα ηλεκτρονικά κατά κύριο λόγο media.
Και μπορεί ο κ. Ρουσόπουλος να επέλεξε να αντλήσει για την προτροπή του σχετικό παράδειγμα από τον χώρο των περιφερειακών ηλεκτρονικών media αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι το παράδειγμα στερείται γενικότερης σημασίας.
Eν πρώτοις, το παράδειγμα: "Δεν μπορεί σε ένα νομό να υπάρχουν 11 τηλεοπτικά κανάλια, όταν υπάρχουν χώρες της ΕΕ, όπου συνολικά δεν διαθέτουν τόσα κανάλια" και στην συνέχεια η προτροπή: "Πρέπει να δούμε κατάματα την πραγματικότητα, κατά πόσο αυτοί οι σταθμοί έχουν πρόγραμμα και κατά πόσο καλύπτουν το πρόγραμμά τους με τους τηλεμάγους και το 090".
Η προτροπή Ρουσόπουλου αφορούσε κατ΄αρχήν το αυτονόητο δηλαδή την αναζήτηση των δεδομένων ορίων οικονομικής δυνατότητας των "11καναλιών σε ένα νομό" να ανταπεξέλθουν στις πάσης φύσεως υποχρεώσεις τους αποκλειστικά και μόνο στη βάση της κύριας δραστηριότητας τους. Κι από το αυτονόητο η απόσταση μέχρι το αδιανόητο της ελληνικής πραγματικότητας είναι σχετικά μικρή – ίσως και μηδενική…
Με άλλα λόγια, το περιφερειακό –και δυστυχώς όχι μόνον αυτό- «μέσο» δεν ζει και δεν μπορεί να ζήσει αποκλειστικά και μόνον από την κύρια δραστηριότητα του αλλά στηρίζει ή προσδοκά να στηρίξει την λειτουργία του σε άλλες πηγές εσόδων … Αν η αναζήτηση των άλλων εσόδων δεν είναι ο μοναδικός λόγος της ύπαρξης του «μέσου»!!!
Υ.Γ: Η τοποθέτηση του υπουργού Επικρατείας στη δεύτερη συνάντηση των κοινωνικών φορέων για το τοπίο στα media.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου