15.10.06

Για την Πόλη του Orhan Pamuk

Κι όμως η Πόλη του Orhan Pamuk είναι η Istanbul (Ιστανμπούλ στα απλά νεοελληνικά). Η αναφορά της δεν είναι απλώς και μόνο ένα ζήτημα τιμής και σεβασμού στην γενέθλια πόλη του νομπελίστα συγγραφέα, αλλά πολύ περισσότερο άσκηση αυτογνωσίας απέναντι σε ένα από τα πολυάριθμα και αφάνταστα προκλητικά βαλκανικά αινίγματα.

Ο Pamuk σε αντίθεση με όλα όσα πιστεύουν και γράφουν οι συντάκτες στις ελληνικές εφημερίδες δεν γεννήθηκε και δεν μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, ούτε πολύ περισσότερο το έργο του εμπεριέχει καμιά Κωνσταντινούπολη. Άλλωστε και ο ίδιος δεν φαίνεται να πιστεύει στους συμβολισμούς των ιδεολογιών αλλά στις φανταστικές αλήθειες σύμφωνα με τον ποιητικό λόγο του Οδυσσέα Ελύτη. [Οι φανταστικές αλήθειες φθείρονται πολύ πιο δύσκολα. Ο Ρεμπώ επέζησε της Κομμούνας όπως θα επιζήσει το φεγγάρι της Σαπφώς από το φεγγάρι του ‘Αρμστόργκ /Ο Μικρός Ναυτίλος]

Και αυτές οι φανταστικές αλήθειες που ζουν και επιβιώνουν και κυρίως αναζωογονούν τις μνήμες ενός τόπου συνθέτουν κάθε φορά το οικοδόμημα του πολιτισμού. Και πολύ περισσότερο, οι φανταστικές αλήθειες τροφοδοτούν την δύναμη του Πολιτισμού να επιβάλλει εν τέλει την Συνύπαρξη σε πείσμα των κάθε λογής εθνικισμών.

Τα λόγια του Pamuk στην μικρή του συνέντευξη –από το τηλέφωνο- στον Adam Smith (εκπρόσωπος του επίσημου website του Nobel Foundation της Στοκχόλμης) έχουν την δική τους ξεχωριστή σημασία.

Culture is mix. Culture means a mix of things from other sources. And my town, Istanbul, was this kind of mix. Istanbul, in fact, and my work, is a testimony to the fact that East and West combine cultural gracefully, or sometimes in an anarchic way, came together, and that is what we should search for.


Με λίγα λόγια, ο Pamuk είναι πολύ πιό πραγματικός και κυρίως πολύ πιό χρήσιμος για την Συνύπαρξη των Πολιτισμών ως ενεργός πολίτης της Istanbul...

Υ.Γ: Ως ενεργός πολίτης της Istanbul γράφει στο αμερικανικό περιοδικό The New Yorker το Δεκέμβριο του 2005 και με την ίδια αυτή ιδιότητα τον γνωρίζουν όσοι έσπευσαν να καταθέσουν τα σχόλια τους στο blog που φιλοξενεί ο δικτυακός τόπος της αγγλικής εφημερίδας The Guardian.

3 σχόλια:

Λύσιππος είπε...

Πολύ χρήσιμη η ανάλυσή σου. Διαβάζω το Istanbul αυτές τις μέρες.

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνω με όλα όσα λες για τον Παμούκ με μια μικρή διόρθωση. Το έργο του περιέχει πολύ Κωσταντινούπολη. Και δεν μιλάω μόνο για το τελευταιο του βιβλίο, αλλά για τα προηγούμενα. ίσως για αυτό να έχει πιο πολυπολιτισμικό προσανατολισμό!

Unknown είπε...

πολύ ενδιαφέρουσα η προσέγγισή σας. Έχω διαβάσει κι εγώ το Istanbul και μπορώ να πω πως η ανάγκη για τη συνύπαρξη των δύο λαών διαφαίνεται καθαρά... Πιστεύω πως ο Παμούκ είναι υπερ μιας -επιτρέψτε μου να το πω- βαλκανικής ταυτότητας, πάνω από κάθε εθνικό περιορισμό.