Η φιλελεύθερη επιλογή στον ελληνικό Τύπο.

Εν τέλει υπάρχουν και φιλελεύθερες φωνές στον ελληνικό τύπο. Και μάλιστα ισχυρές φωνές –με επιρροή και διείσδυση στο αναγνωστικό κοινό- οι οποίες με συνέπεια και συνέχεια υπερασπίζονται μια διαφορετική, από την τρέχουσα διαδεδομένη αντίληψη των πάσης φύσεως αριστοκρατών του συνδικαλισμού, θεώρηση για το ρόλο του σύγχρονου κράτους και τη σχέση του με τις αγορές, την κοινωνία και τους πολίτες.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας τέτοιας φωνής αποτελεί η εφημερίδα «Η Καθημερινή». Μάλιστα, ήταν και η μόνη εφημερίδα που με ιδεολογικά-πολιτικά επιχειρήματα στήριξε την επιλογή της πλήρους απόσυρσης του κράτους από τον ΟΤΕ. Απόδειξη προς τούτο το κύριο άρθρο της και μάλιστα με διακριτική αναφορά στην πρώτη της σελίδα («Κ», 15/12/2006).

Το ιδανικό κράτος.


Η αποκρατικοποίηση του ΟΤΕ ανέδειξε το ερώτημα για τον ρόλο του κράτους στη σύγχρονη εποχή. Αποδείχθηκε ιστορικά ότι το κράτος είναι ανίκανος και αχρείαστος επιχειρηματίας. Ετσι, δεν μπορεί και δεν πρέπει να παράγει σεντόνια ή τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες. Κι αυτό γιατί όπως χαριτολόγησε ο Μίλτον Φρίντμαν «αν αναλάβει το κράτος την έρημο Σαχάρα, σε πέντε χρόνια θα υπάρχει έλλειψη άμμου.»

Παρ’ όλα αυτά, όμως, το κράτος έχει σημαντικό ρόλο. Πρέπει να φτιάχνει το πλαίσιο μέσα στο οποίο οι πολίτες θα αναπτύσσουν ελεύθερα τις δεξιότητες τους. Να θέτει τους κανόνες άμιλλας και να ελέγχει αν αυτοί τηρούνται.

Το ιδανικό κράτος πρέπει να είναι λειτουργικό, ισχυρό, δίκαιο και ισότιμο έναντι των πολιτών του. Δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματά τους, διότι αυτά είναι μεταβαλλόμενα. Πρέπει να φτιάξει ένα δίχτυ ασφαλείας για τους ασθενέστερους και να επιτρέψει στους υπόλοιπους να διαχειριστούν τη ζωή και την περιουσία τους κατά το δοκούν.

Ο κύκλος των σημαντικών μεταρρυθμίσεων άνοιξε με τον ΟΤΕ. Θα ολοκληρωθεί με τη ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ και άλλες ΔΕΚΟ που σήμερα δυσλειτουργούν. Ετσι μόνο θα απαλλαγούμε και από συντεχνίες που κρατούν δέσμιο τον τόπο και θα προωθηθεί η ανάπτυξη.