Κοινωνική Ευθύνη:Υπερ-ρύθμιση ή επιμονή στην εθελοντική δράση;

Είναι τουλάχιστον θετικό το γεγονός ότι ολοένα και περισσότεροι φίλοι bloggers ασχολούνται συστηματικά με την ανάδειξη θεμάτων που σχετίζονται με την κοινωνική ευθύνη (υπευθυνότητα) και ειδικότερα με τη κοινωνική εταιρική ευθύνη. Στη χώρα μας παρά τα βήματα που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στο χώρο των επιχειρήσεων ο δημόσιος διάλογος για τις πρακτικές της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης είναι τουλάχιστον ελλειπτικός και αποσπασματικός. Για παράδειγμα, η εταιρική κοινωνική ευθύνη πλην ελαχίστων κορυφαίων εξαιρέσεων (ως προς τα πρόσωπα και τις εταιρείες) δεν έχει αγγίξει καν το κύριο σώμα του δημόσιου τομέα, ενώ η ίδια κατάσταση πάνω –κάτω παρουσιάζεται και όσον αφορά το χώρο ευθύνης και αρμοδιότητας των κεντρικών υπηρεσιών των υπουργείων και των εποπτευόμενων από αυτά οργανισμών.

Το όλο θέμα της κοινωνικής ευθύνης έτσι κι αλλιώς παρουσιάζει βαθμούς δυσκολίας που σε αρκετές περιπτώσεις τα εμπόδια για να υπερνικηθούν και πολλά είναι και ακανθώδη. Και αυτό γιατί η υπόθεση της κοινωνικής ευθύνης – στο πλαίσιο του κράτους, του δημόσιου τομέα, της ιδιωτικής επιχειρηματικής δράσης και ευρύτερα, της κοινωνίας- δεν είναι μια συνταγή μαγειρικής ή ούτε πολύ περισσότερο ένα λυσάρι από βιβλία management αλλά συντίθεται από τη κοινή βιωμένη εμπειρία της βέλτιστης πρακτικής που συνοδεύει μια από την αρχή έως το τέλος της εθελοντική δράση. Με άλλα λόγια, δεν είναι ούτε κοινοτική οδηγία για προσαρμογή, ούτε ένας επιπλέον νόμος που ψηφίζει η Βουλή – είναι κάτι πέρα από τα θεσμικά κατοχυρωμένα και αναγκαστικά επιβαλλόμενα προς εφαρμογή πλαίσια. ‘Αλλωστε, η υπόθεση της κοινωνικής ευθύνης δεν αναφέρεται σε παγιωμένες καταστάσεις αλλά υπηρετεί την εξέλιξη των βέλτιστων πρακτικών και το κυριότερο, οφείλει να προσαρμόζει τους στόχους και τις κατευθύνσεις της στο εκάστοτε οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον.

Οι τελευταίες σκέψεις έρχονται να δέσουν με την αντιπαράθεση των αντιλήψεων στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανάμεσα στους υποστηρικτές της εθελοντικής δράσης και τους θιασώτες της υπερ-ρύθμισης. Στοιχεία για αυτήν την εκρηκτική αλλά τόσο χρήσιμη αντιπαράθεση προσφέρει ένα αναλυτικό και πολύ τεκμηριωμένο άρθρο που φιλοξενείται στο τεύχος Φεβρουαρίου 2007 του Ethical Corporation.

[Το παρόν post ας θεωρηθεί ως προεισαγωγικό. Έπεται συνέχεια τόσο για τα ελληνικά δρώμενα όσο και για τα τεκταινόμενα στις Βρυξέλλες].