Δημοσκόπηση της Ιστορίας. Μια πρωτότυπη ιδέα.

Λογικά κανείς θα έπρεπε να ξεκινήσει και πιθανότατα να παραμείνει στα ευρήματα της έρευνας … Κι όμως αυτή καθαυτή η ιδέα της έρευνας για την «εθνική μας μυθολογία» εκτιμώ ότι παράγει αυθύπαρκτη αξία πέραν των όποιων σημαντικών ευρημάτων της. Ιδιαίτερα δε, όταν φιλοξενείται στις σελίδες μιας από τις μεγαλύτερες και εγκυρότερες εφημερίδες της χώρας μας.

Το μικρό απόσπασμα που ακολουθεί προέρχεται από το κείμενο/ανάλυση του Γιάννη Μαυρή που είχε το γενικό πρόσταγμα:

Στην Ελλάδα, η ιστορία δεν αποτελεί συχνά αντικείμενο ερευνών κοινής γνώμης. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι οποίες κατά κανόνα αφορούν τις πλέον πρόσφατες ιστορικές εμπειρίες (εμφύλιος, δικτατορία) οι συλλογικές στάσεις και αντιλήψεις απέναντι στην εγχώρια ιστορία δεν έχουν αποτελέσει μέχρι σήμερα, συστηματικά, αντικείμενο εμπειρικής διερεύνησης. Αντίθετα σε άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα η Γαλλία, όπου το ειδικό βάρος της δημόσιας συζήτησης για την ιστορία παραμένει αυξημένο, αντίστοιχες έρευνες είναι ιδιαιτέρως δημοφιλείς και εμφανίζονται, τακτικά, στα μέσα ενημέρωσης. Η αξιολόγηση των ιστορικών γεγονότων και του ρόλου των προσώπων στη συγκρότηση του «εθνικού παρελθόντος» συνιστά μια ευρύτατα διαδεδομένη επιστημονική και δημοσιογραφική πρακτική.

Υπό αυτήν την έννοια, η έρευνα της Public Issue/ VPRC για την «Καθημερινή» μπορεί να αποδειχθεί σχετικά χρήσιμη. Αποτελεί μια μικρή ιδεολογική απογραφή των βασικών συντεταγμένων της εθνικής μας μυθολογίας, για την Ελληνική Επανάσταση του 1821, και των θεμελιωδών συλλογικών στερεοτύπων στην ανάγνωσή της, που έχουν κατασκευαστεί διαχρονικά. Ταυτοχρόνως, καταγραφή των αντοχών αυτής της μυθολογίας, αλλά και των «ρωγμών» που προκαλούνται στη σημερινή εποχή της ιδεολογικής και πολιτιστικής «αναστάτωσης».

Η έρευνα που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" συνδυάσθηκε με επιτυχία με ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα για το "Εικοσιένα", το οποίο σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως "επετειακό". Αντίθετα, το αφιέρωμα του "Βήματος" (Νέες Εποχές) φιλοξένησε κείμενα που δεν ξέφυγαν απο το πλαίσιο ενός "προβλέψιμου" αποτελέσματος.