The army argues that it is needed in politics as long as Turkey’s
institutions are weak. But democratic institutions cannot prove their resilience as long as the army sees itself as the ultimate arbiter in Turkish politics.The generals probably took May’s mass demonstrations in Istanbul, Ankara and Izmir (according to some counts, 10 per cent of the electorate marched in the streets) as a sign of approval and support. They are probably wrong. It may just be a sign that Turkish democracy is vibrant, and Turkish voters are willing and able
to defend their preferred way of life. Most Turks want neither an Islamist government nor a military one.Democratisation, EU negotiations, reforms and economic growth mean that the Turkish people have a lot to lose if things go wrong now.
19.6.07
Εν όψει των εκλογών στη γείτονα Τουρκία
Ας κρατήσουμε στα υπόψη την άποψη που καταθέτει η δραστήρια Katinka Barysch σε ένα πρόσφατο post που καταχώρισε στο blog του CER. H Barysch - chief economist στο λονδρέζικο think tank Centre for European Reform- έχει μια συγκεκριμένη (σχεδόν δογματική…) για τα τουρκικά πράγματα και την υπερασπίζει με επιμονή και συνέπεια. Ακολουθεί ένα μικρό χαρακτηριστικό απόσπασμα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου